Ομάδες που στο άκουσμά τους… παγώνεις, παίκτες – θρύλοι, στιγμές χαραγμένες για πάντα στο μυαλό! Το ευρωπαϊκό μπάσκετ μας έκανε να… τρελαθούμε, να πανηγυρίσουμε, να δακρύσουμε, το ευρωπαϊκό μπάσκετ μας έχει κρατήσει καθηλωμένους! Παίκτες που έβαλαν τη σφραγίδα τους και μας ανάγκασαν να υποκλιθούμε στο μεγαλείο τους, προπονητές που μας άφησαν άφωνους με τo κοουτσάρισμά τους. Αλήθεια πως μπορείς να χωρέσεις σε μια δεκάδα τόσες τεράστιες ομάδες;
Οι απόψεις πολλές, τα νεύρα περισσότερα, το μυαλό στίφτηκε για να βάλεις σε μια λίστα τις κορυφαίες. Δέκα, μόνο δέκα έπρεπε να διαλέξουμε από την εποχή των FINAL 4 κι έπειτα. Θα αφήσεις έξω τη Γιουγκοπλάστικα; Τον Ολυμπιακό; Τον Παναθηναϊκό; Τη Ρεάλ Μαδρίτης; Επειτα από προσπάθεια και κάποιες εκατοντάδες λέξεις βρήκαμε το Τop 10 και σας το παρουσιάζουμε με χρονολογική σειρά! Οι διαφωνίες δεκτές και το poll σας περιμένει να βγάλουμε την καλύτερη!
1990 Γιουγκοπλάστικα – Η ομάδα θρύλος της Ευρώπης!
Ομάδα – θρύλος, σύλλογος που έβαλε για πάντα τη σφραγίδα της στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, η κορυφαία των κορυφαίων κι άλλα πολλά… Όταν ιδρύθηκε ονομαζόταν ΚΚ Χάιντουκ, στη συνέχεια το άλλαξε σε ΚΚ Σπλιτ για να καταλήξει τελικά στο Γιουγκοπλάστικα, ένα όνομα βαθιά ριζωμένο στις μνήμες όλων. Με αυτό το όνομα έγραψε ιστορία και λίγο πριν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έγινε η Ποπ ’84. Τρεις (!) διαδοχικές ευρωπαϊκές κορυφές, από το 1989 μέχρι και το 1991, για μια ομάδα το ρόστερ της οποίας αποτελούνταν από ονόματα-μύθους για το μπάσκετ: Τόνι Κούκοτς, Ντίνο Ράτζα, Γκόραν Σόμπιν, Βέλιμιρ Περάσοβιτς.
Γιατί έγινε ομάδα – θρύλος; Επαιζε το πιο σύγχρονο μπάσκετ και άφησε παρακαταθήκη για το μέλλον. Κι αν το 1989 τη θαυμάσαμε κόντρα στην απίθανη Μακάμπι, στο Final 4 της επόμενης σεζόν μας άφησε με το στόμα ανοιχτό. Τα «φοβερά μωρά» του Σπλιτ με κόουτς τον Μάλκοβιτς και μπροστάρη τον Κούκοτς, έκαναν ό,τι ήθελαν! Ο Τόνι Κούκοτς με 16 πόντους και οι Περάσοβιτς, Ιβάνοβιτς άξιοι συμπαραστάτες διέλυσαν στον ημιτελικό τη Λιμόζ. Ομως ο Κροάτης σταρ είχε αφήσει το καλύτερο για το τέλος!
Με 20 πόντους σε 27 λεπτά και σουτ… φαρμάκι λύγιζε τη σπουδαία Μπαρτσελόνα με 72-67 μέσα στη χώρα της. Τι και αν οι Νόριτς, Σαν Επιφάνιο ήταν σε… άγρια κατάσταση, μια τέτοια ομάδα απλά… δεν παιζόταν, έχοντας στον πάγκο της έναν προπονητή, ο οποίος έβλεπε πολύ μπροστά! Σύνολο με ευφυία, ταχύτητα, ψηλούς που έπαιζαν σούπερ παιχνίδι με πλάτη αλλά και πρόσωπο, με εντυπωσιακό μακρινό σουτ, με αυταπάρνηση στην άμυνα και κυριαρχία στα ριμπάουντ. Κι αυτό το δίδυμο Ράτζα – Κούκοτς, απλά το κορυφαίο που είδε ποτέ η Ευρώπη!
1995 Ρεάλ Μαδρίτης – Ο Ζοτς και το δίδυμο – φωτιά!
Στην ελληνική μυθολογία, ο Μίδας ήταν βασιλιάς της Φρυγίας. Ήταν γνωστός για την ικανότητά του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε. Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ υπάρχει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που ό,τι πιάνει το εκτοξεύει. Ετσι, συνέβη και με τη Ρεάλ Μαδρίτης του 1995, ομάδα… μύθος, με θρυλικό δίδυμο! Ο Σέρβος μετά τις δυο κατακτήσεις με Παρτιζάν και Μπανταλόνα βρέθηκε στη Μαδρίτη για την τρίτη του κούπα.
Εκεί συνάντησε τον Αρβίντας Σαμπόνις, τον πιο ολοκληρωμένο ψηλό στην ιστορία και τον Τζο-Αρλάουκας, τον Αμερικανό με την τρομακτική δύναμη. Εσπίνα, Μπιριούκοφ, Αντούνιεζ. Λάσα, Γκαργκόλ, Ρομέρο βοηθούσαν, ώστε η συνταγή του Ζέλικο να γίνει πιο… μαγική! Από τις 11 μέχρι 13 Απριλίου 1995, στο Παμπεγιόν Πρινσέπε Φελίπε της Σαραγόσα, η Ρεάλ Μαδρίτης, έγραψε ιστορίες μπασκετικής τρέλας! Η Λιμόζ του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς αποδείχθηκε μικρό εμπόδιο για την κορυφή και η νίκη με 62-49 την έφερνε μια ανάσα από το 8ο τρόπαιο!
Η υπεροχή της Ρεάλ φάνηκε από το ξεκίνημα του παιχνιδιού. Ο Ομπράντοβιτς «έριξε» στον Έντι Τζόνσον τον Ισμαέλ Σάντος και η εκπληκτική άμυνα του Ισπανού άφησε τον Αμερικανό με 9 πόντους και 3/14 σουτ εντός παιδιάς. Μια ορχήστρα άψογα σχεδιασμένη με μαέστρο τον Ζοτς και πρώτα βιολιά τους Σαμπόνις (23 πόντους, 7 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1 τάπα), Αρλάουκας (16 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1 τάπα). Μια φοβερή ομάδα που έπαιζε τρομερή άμυνα και συστήματα αρκετά… μπροστά για την εποχή! Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague η Ρεάλ τιμάται στο 5.00.
2000 Παναθηναϊκός – Ο «Μίδας» με το απίθανο ρόστερ!
Είπαμε, «Μίδας» ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς! Στην πρώτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό ήρθε και η δεύτερη ευρωπαϊκή κούπα της ομάδας. Βέβαια, τέσσερα χρόνια μετά το αλησμόνητο ματς με τη Μπαρτσελόνα, το σύνολο του Σέρβου είχε τρομακτική ποιότητα, εντυπωσιακή καθοδήγηση και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί κάποιο εμπόδιο στον δρόμο για την κορυφή! Μπροστά σε 8.000 και πλέον Ελληνες που έκαναν… κατάληψη στην Πυλαία, οι «Πράσινοι» πανηγύρισαν ίσως την πιο αναμενόμενη κούπα από τις έξι που έχει κατακτήσει ο Παναθηναϊκός.
Η πορεία του εκείνη τη χρονιά προδίκαζε ότι δικαιολογημένα ήταν στα πολύ μεγάλα φαβορί για τη EuroLeague. Ηταν ο κόουτς που ενέπνεε τεράστια εμπιστοσύνη, αλλά και το απίθανο ρόστερ που είχε στα χέρια του. Μποντίρογκα, Κάτας, Αλβέρτης, Φώτσης, Ρότζερς, Ρέμπρατσα, Τζεντίλε, σκορπούσαν… τρόμο και τα λόγια του Ιτούδη τα λένε όλα «Όταν πέτυχε εκείνο το απίθανο τρίποντο ο Όντεντ Κάτας (για το 63-57), γύρισα και ρώτησα τον Ζέλικο μήπως πρέπει να πάρουμε τάιμ άουτ, ώστε να σχεδιάσουμε την επόμενη άμυνα. ‘’άσ το, φίλε. Σιγά μην πάρουμε τάιμ άουτ. Είμαστε Πρωταθλητές Ευρώπης, γι αυτό ηρέμησε”.
Η Εφές ήταν «μικρή» γι αυτόν τον Παναθηναϊκό και η μεγάλη Μακάμπι όχι το εμπόδιο που θα του στερούσε την κούπα. Ακόμα κι όταν ο Μποντίρογκα ήταν σε τραγικό βράδυ, υπήρχαν εκτελεστές, όπως ο Κάτας και ο Ρέμπρατσα για να καλύψουν το «κενό».
2004 Μακάμπι Τελ Αβίβ – Run and Gun και ιστορικός τελικός!
Πιο run and gun ομάδα γίνεται; Δε γίνεται… Ενέργεια, ταχύτητα, κυκλοφορία, αυτή η Μακάμπι τα είχε όλα, κάτι που αποτυπώθηκε σε δυο διαδοχικούς ευρωπαϊκούς τίτλους. Η ομάδα του Πίνι Γκέρσον ανάγκασε την Ευρώπη να υποκλιθεί στην εκρηκτικότητά της και το 118-74 στον τελικό με τη Φορτιτούντο Μπολόνια θα μας θυμίζει για πάντα το σύνολο που έλαμψε το 2004! Από το Τοp 16 μέχρι τον τελικό, μόλις μια φορά σημείωσε λιγότερους από 80 πόντους (79, ενώ κι ένα ματς με τη Βαλένθια το πήρε στα χαρτιά). Η πιο επιθετική ομάδα της σεζόν και τα επιθετικά της plays άφησαν εποχή! Πλουραλισμός στην επίθεση, σούπερ λύσεις από την περιφέρεια και τρέξιμο μέχρι… εξάντλησης.
Αυτή την ομάδα χαιρόσουν να τη βλέπεις, αυτή την ομάδα μπορούσες να την αποκαλέσεις υπερηχητική. Στον ημιτελικό του Final 4 διέλυσε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στον τελικό έγραψε ιστορία. Ήταν η βραδιά που τα πάντα κυλούσαν κατ’ ευχήν για τους νικητές, οι οποίοι είχαν 28/38 δίποντα, 14/23 τρίποντα, 20/24 βολές και 31 ασίστ!
Πολυτιμότερος παίκτης του Final 4 ο Άντονι Πάρκερ, ο οποίος πέτυχε 21 πόντους στον τελικό! Τον Αμερικανό ακολούθησαν οι Ντέιβιντ Μπλούθενταλ (20π., 4/5τρ.), Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (18π., 4/6τρ., 5ασ.) και Ταλ Μπουρστάιν (17π., 10ριμπ., 6ασ.). Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague η Μακάμπι τιμάται στο 34.00.
2006 ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Παπαλουκάς, το «τανκ» της Κόκκινης Πλατείας
Η ρώσικη αρκούδα έβγαλε νύχια κι έπειτα από 35 χρόνια απουσίας από την κορυφή κατάφερε να επιστρέψει. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στην Πράγα και ο Θοδωρής Παπαλουκάς απέδειξε στη Saska Arena γιατί είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες που πάτησαν τα ευρωπαϊκά παρκέ. Θρυλείται πως ο τότε Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Ντμίτρι Ιβάνοβ του έταξε να οδηγήσει… τανκ στην Κόκκινη Πλατεία, μιας και ο ενθουσιασμός των Ρώσων γι αυτά που έβλεπαν από τον Ελληνα πλέι μέικερ ήταν απίστευτος.
Η ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα έπαιξε τρομερό μπάσκετ, οι εμπνεύσεις του Παπαλουκά ανεξάντλητες και οι Σμόντις, Βάντερπουλ, Λάνγκντον και Χόλντεν κινούνταν στο ρυθμό που έδινε ο Ελληνας άσος. Ο «Τεό» ήταν από άλλο πλανήτη και ο Μεσίνα έμοιαζε τρισευτυχισμένος. Κι όμως, ακόμα και σε αυτό το Final 4, ήταν στον πάγκο και περίμενε καρτερικά το νεύμα του Ιταλού. Ο τελευταίος το κατάλαβε και η ΤΣΣΚΑ επικράτησε εύκολα της Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό. Ετσι, η «Αρκούδα» αξιώθηκε να προκριθεί ύστερα από τρεις αποτυχημένες απόπειρες στο «championship game», στο οποίο είχε παρουσιαστεί για τελευταία φορά το 1973 στη Λιέγη.
Η Μακάμπι (που επιθυμούσε να γίνει η τρίτη ομάδα στην Ιστορία που θα πετύχαινε το three-peat μετά τη Ρίγα και τη Γιουγκοπλάστικα) ήταν εκεί για να βάλει δύσκολα, όμως βρήκε απέναντί της, τον πιο φορμαρισμένο παίκτη εκείνης της σεζόν. Ο «Τεό» υπήρξε ο απόλυτος ηγέτης της και ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής του Final 4. Ομως για να υποτάξεις έναν τέτοιο αντίπαλο σαν τη Μακάμπι πρέπει να έχεις όλη την ομάδα σε εξαιρετική μέρα, ακόμα και τον Αλεξέι Ζεβροσένκο. Δέκα πόντοι χωρίς να χάσει σουτ, τρεις τάπες και ισάριθμα ριμπάουντ σε 24 λεπτά του τελικού. Ναι, ο ξανθομάλλης σέντερ διέλυσε Μπαστόν και Βούιτσιτς! Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague η ΤΣΣΚΑ τιμάται στο 5.50.
2009 Παναθηναϊκός – Η Dream Team του Ομπράντοβιτς
Κι αν για την ΤΣΣΚΑ του 2006 χρειάστηκε ένας παίκτης για να της αλλάξει την ιστορία και να την ξαναβάλει στα βιβλία με τις κορυφαίες ομάδες, για τον Παναθηναϊκό του 2009 η… χημεία έκανε τη διαφορά. Οι «πράσινοι», με τους Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο, είχαν ρόστερ γεμάτο θρύλους. Βασίλης Σπανούλης, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, Δημήτρης Διαμαντίδης, Ντρου Νίκολας, Νίκος Χατζηβρέττας, Στράτος Περπέρογλου, Κώστας Τσαρτσαρής, Αντώνης Φώτσης, Νίκολα Πέκοβιτς, Μάικ Μπατίστ, Φραγκίσκος Αλβέρτης συνέθεταν έναν πραγματικό γαλαξία αστέρων για τα ευρωπαϊκά γήπεδα.
«Το 2009 ο Σάρας έδωσε στην ομάδα μας την προσωπικότητά του. Είχαμε ήδη υπέροχους χαρακτήρες, αλλά μετά ήρθε ένας άλλος ηγέτης. Δεν ήταν εύκολο να μάθεις αυτούς τους χαρακτήρες, οπότε χαίρομαι που ο προπονητής μας ήταν ο Ζέλικο. Το 2009 συγκροτήσαμε την καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα όλων των εποχών. Αν σας έδινα 100 εκατομμύρια ευρώ τώρα, δεν θα μπορούσατε να δημιουργήσετε μια τόσο καλή ομάδα» και όταν το σχόλιο προέρχεται από τον Μάνο Παπαδόπουλο αποκτά άλλη αξία.
Ο Παναθηναϊκός εκείνη τη χρονιά, είχε δημιουργήσει ένα κορμό παικτών που αγωνιζόταν μαζί πολλά χρόνια, και οι προσθήκες που έγιναν ήταν σχετικά λίγες. Η χημεία ήταν τέτοια που έδωσε τον τίτλο. Αυτή, εξασφαλίστηκε χάρη στην ευφυΐα, την εμπειρία και το επίπεδο ωριμότητας, που είχε το κάθε ένα άτομο ξεχωριστά. «Κανείς δεν έβαζε το εγώ του πάνω από την ομάδα» είχε πει ο Ζέλικο και σε αυτή τη φράση κρύβεται το μυστικό.
Δύο χρόνια μετά τη στέψη του στην Αθήνα, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο θρόνο του ευρωπαϊκού μπάσκετ κι έγινε πεντάστερος, Το 2007 στο ΟΑΚΑ παίχθηκε ένας από τους καλύτερους τελικούς στα χρονικά, αλλά στην 02 Arena εκτυλίχθηκε ο συγκλονιστικότερος ημιτελικός: ο εμφύλιος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό!
Ο τελικός ήταν θρίλερ του Χίτσκοκ! Στο 24ο λεπτό οι «πράσινοι» παίζοντας το απόλυτο μπάσκετ, προηγήθηκαν με 56-33, όμως η αντεπίθεση των Ρώσων και τα «many strange things» (όπως τα χαρακτήρισε ο Ομπράντοβιτς) έφεραν τα πάνω κάτω! Το τελικό 73-71 όμως ήταν το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για… τέσσερις πόντους και για δύο άστοχα σουτ των αντιπάλων του, όμως αυτό ούτε να το ακούσει δεν ήθελε ο Ζέλικο «Εάν φίλε μου, ύστερα από έντεκα φάιναλ φορ και επτά τρόπαια, πιστεύεις ακόμη ότι είμαι τυχερός, κανένα πρόβλημα. Το λέω από μόνος μου κιόλας, για να σε διευκολύνω: Ναι, είμαι πολύ τυχερός»! Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague ο Παναθηναϊκός τιμάται στο 51.00.
2010 Μπαρτσελόνα – Στο… μυαλό του Πασκουάλ
Με ρόστερ γεμάτο «αστέρια» και με το ταβάνι να ορίζεται στο Φάιναλ Φορ του «Παλέ ντε Μπερσί» εξαρχής, οι «ερυθρόλευκοι» του Παναγιώτη Γιαννάκη εδραίωναν τη θέση τους ξανά στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, παίρνοντας την πρόκριση απέναντι στην Πρόκομ στα πλέι οφ και θα ταξίδευαν στη γαλλική πρωτεύουσα το διήμερο του Μαΐου, στοχεύοντας στην κούπα! Ομως εκεί ήταν η Μπαρτσελόνα του Ναβάρο, μια ομάδα σκληροτράχηλη, με ένα σχολαστικό προπονητή. Ναι, σχολαστικό μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Ο Τσάβι Πασκουάλ είχε ένα εξαιρετικό σύνολο στα χέρια του, αλλά το μερίδιο επιτυχίας είναι μεγάλο για τον Ισπανό.
Εχει όλο το μπάσκετ του κόσμου στο μυαλό του και είναι ελάχιστοι στην Ευρώπη που έχουν τέτοιες γνώσεις. Σε θέματα οργάνωσης, λεπτομερειών και προετοιμασίας ενός αγώνα είναι μοναδικός και παίζει πολύ με τις δεξιότητες και τα χαρίσματα των παικτών του. Την αμυντική έμφαση του Πασκουάλ την απορρόφησαν αμέσως οι παίκτες της Μπαρτσελόνα και το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό. Τι έκανε εκείνη τη σεζόν; Αήττητη στη Regular season, μια ήττα στο Top 16, μια στα Playoffs με τη Ρεάλ (3-1) και άνετες νίκες.
Στον τελικό με τον Ολυμπιακό, απ’ το πρώτο δεκάλεπτο ο Ναβάρο, ο Μάικλ και οι υπόλοιποι σταρ των Καταλανών του Τσάβι Πασκουάλ θα πιστοποιούσαν πως αποτελούν μια απ’ τις καλύτερες ομάδες που εμφανίστηκε σε Final 4 και θα έβαζαν τα θεμέλια για μια άνετη νίκη, η οποία ήρθε με το τελικό 86-68. Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague η Μπαρτσελόνα προσφέρεται στο 4.50.
2013 Ολυμπιακός – Ατσάλι και απόλυτη κυριαρχία
Κι αν στην Πόλη το 2012 το ευρωπαϊκό μπάσκετ έμεινε με το στόμα ανοιχτό για την ανατροπή της ομάδας του Ντούντα, το 2013 υποκλίθηκε στο εντυπωσιακό μπάσκετ της ομάδας του Μπαρτζώκα. Η αγωνιστική περίοδος 2012-13 αποτέλεσε τη χρονιά επιβεβαίωσης! Αν ο άθλος της Πόλης για κάποιους προήλθε περισσότερο λόγω… λαθών της ΤΣΣΚΑ, η απόλυτη κυριαρχία του Ολυμπιακού στο Final 4 του Λονδίνου «εξαφάνισε» και την πιο μικρή αμφιβολία.
Aπόλυτη αναγνώριση και σεβασμός για τον Ολυμπιακό εκείνης της διετίας από τη μπασκετική Ευρώπη. Τρίτη κούπα για τους Πειραιώτες και η πρώτη για Έλληνα προπονητή, για τον Γιώργο Μπαρτζώκα που διαδέχθηκε τον Ντούσαν Ιβκοβιτς. Κύριο χαρακτηριστικό εκείνης της ομάδας; Της άρεσαν τα δύσκολα, λάτρευε τις υπερβάσεις κάτι που μαρτυρούν οι εννέα εκτός έδρας νίκες στη σεζόν! Ένα ρεκόρ που έσπασε η παρέα του Βασίλη Σπανούλη. Αμυνα από… ατσάλι σε αρκετά μεγάλα ματς εκείνης της σεζόν, παίκτες… καμικάζι, μεγάλα ποσά ενέργειας στην άμυνα, εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας. Ναι, στο… αντιμπασκετικό Λονδίνο ο Ολυμπιακός παρουσίασε μπάσκετ σεμιναριακού επιπέδου. Με εκπληκτικές εμφανίσεις, οι Πειραιώτες διατήρησαν τα σκήπτρα τους, ισοπεδώνοντας αρχικά την ΤΣΣΚΑ (69-52) και διαλύοντας κατόπιν με 100άρα τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο ημιτελικός με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας εξελίχθηκε σε παράσταση για ένα ρόλο! Ο Ολυμπιακός (Χάινς, Λο, Άντιτς, Σπανούλης, Περπέρογλου, Σερμαντίνι, Σλούκας, Πάουελ, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Κατσίβελης) έκανε ό,τι ήθελε τους Μοσχοβίτες, έπαιξαν άμυνα… σεμιναριακού επιπέδου, αποσυντονίζοντας τελείως την αντίπαλο. Είπαμε, η ομάδα του Μπαρτζώκα μπορούσε να βάλει «θηλιά» σε οποιονδήποτε αντίπαλο, έτσι έκανε και με τον Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος δεν έβλεπε ούτε με… κυάλια το ζωγραφιστό. Ο τρομερός Κάιλ Χάινς έκανε πλάκα σε Καούν, Κρστιτς και Κριάπα και η διαφορά εκτοξεύθηκε. Η ΤΣΣΚΑ πέρασε με το ζόρι τους 50 πόντους, όταν μέσα στην σεζόν σκόραρε με 78,3 ανά ματς!
Επειτα από 18 χρόνια και το συναπάντημα στην Σαραγόσα, ο Ολυμπιακός συναντούσε ξανά τη Ρεάλ σε τελικό! Κι όπως αποδείχθηκε η εκδίκηση ήταν πιάτο που τρώγεται κρύο! Αν εξαιρέσουμε το πρώτο δεκάλεπτο, όπου οι Πειραιώτες μπήκαν χαλαρά, η συνέχεια ήταν εφιαλτική για τους Μαδριλένους. Τρομερή άμυνα, εξαιρετική κυκλοφορία, Σπανούλης και Λο έκαναν άνω – κάτω την άμυνα της Βασίλισσας και το 100-88 απέναντι στο καλύτερο επιθετικά σύνολο της διοργάνωσης αποτυπώνει το μεγαλείο εκείνης της ομάδας! Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague ο Ολυμπιακός τιμάται στο 23.00.
2017 Φενέρμπαχτσε – Η επιστροφή του άρχοντα των δαχτυλιδιών!
Ο Παναθηναϊκός είναι μακράν η ομάδα με την οποία ο Ζοτς δέθηκε απόλυτα, ωστόσο ο Σέρβος απέδειξε και στην Τουρκία γιατί θεωρείται ο εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη. Με τη Φενέρ βρέθηκε ξανά στην κορυφή της ΕuroLeague το 2017 κι εκείνη η ομάδα έγινε… οδηγός για το πως χτίζονται οι ομάδες. Το 2015 ήρθε η πρώτη παρουσία στο Final 4, ένα χρόνο αργότερα ο πρώτος χαμένος τελικός και το 2017 η καταξίωση. Ο Ομπράντοβιτς κατέκτησε τον ένατο τίτλο του, με πέμπτη διαφορετική ομάδα! Παρτιζάν (1992), Μπανταλόνα (1994), Ρεάλ Μαδρίτης (1995), Παναθηναϊκός (2000,2002,2007,2009,2011) και εσχάτως Φενέρμπαχτσε (2017)!
Φυσικά δεν υπάρχει άλλος προπονητής με τόσους τίτλους και πως να μην τον χαρακτηρίσεις άρχοντα των δαχτυλιδιών του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Με ηγέτες τους Μπόγκνταν Μπογκτνάνοβιτς και Εκπέ Ούντο και μια πλειάδα σημαντικών παικτών, άρχισε την ξέφρενη πορεία για τον τίτλο από τα Playoffs. Τι και αν είχε μειονέκτημα έδρας, κέρδισε τη σειρά με τον Παναθηναϊκό με 3-0, νίκησε τη Ρεάλ στον ημιτελικό και στις 21 Μαΐου έγινε η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, ξεπερνώντας το εμπόδιο του Ολυμπιακού με σκορ 80-64.
Ήταν ο πρώτος τίτλος τόσο για την Φενέρμπαχτσε, όσο και για το Τουρκικό μπάσκετ συνολικά! Ούντο, Άντιτς, Μπογκντάνοβιτς, Σλούκας, Βέσελι, Κάλινιτς, Ντίξον, Ντατόμε προσέφεραν τρομερές λύσεις στην επίθεση και η Φενέρ εκείνης της σεζόν χαρακτηρίστηκε υπερομάδα. Ο Ζέλικο έφτασε να έχει περισσότερα από 100 επιθετικά plays. Ο ρυθμός της τσάκιζε τον αντίπαλο, απίθανη περιφέρεια, τρομερή frontline και άντε να τα βγάλεις πέρα μαζί της… Να κατακτήσει τη φετινή EuroLeague η Φενέρ τιμάται στο 15.00.
2018 Ρεάλ Μαδρίτης – Η Βασίλισσα και ο πρίγκιπας Ντόνσιτς!
Η Ρεάλ πήρε το 10ο ευρωπαϊκό της το 2018 γιατί ήταν ΟΜΑΔΑ, γιατί είχε στον πάγκο τον Πάμπλο Λάσο και στο παρκέ έναν από τους κορυφαίους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες, τον Λούκα Ντόνσιτς. Η ομάδα που πληγώθηκε όσο καμία άλλη από τραυματισμούς, εκμεταλλεύτηκε την ποιότητα και το βάθος που είχε το ρόστερ της. Τη χαρακτήρισαν «Λερναία Υδρα», ένας τραυματιζόταν, όμως δυο παίκτες έβγαιναν μπροστά κι έδιναν μεγάλες παραστάσεις. Στο Final 4 είχε όλα της τα κεφάλια, μέσα οι Γιουλ, Αγιόν, Ταβάρες και ποιος να τη σταματήσει… Βέβαια, όλη η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από τον 19χρονο αθλητή.
Με αυτό το σώμα, τα απίστευτα προσόντα και με τον ελεγχόμενο μυαλωμένο τρόπο που έπαιζε δυσκολευόσουν να συνειδητοποιήσεις πως δεν έχει συμπληρώσει τα 20 του χρόνια. Σε όλη τη χρονιά αγωνιζόταν με ωριμότητα ενός… 30άρι, έχοντας 16 πόντους μέσο όρο, με 4 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ. Η Ρεάλ που είδαμε στο Final 4 συνδύαζε την ισπανική σχολή μπάσκετ, με τις γρήγορες επιθέσεις τους αιφνιδιασμούς και την ελευθερία στο ατομικό ταλέντο.
«Μας έδωσαν κίνητρο τόσο η συντριβή στο πρώτο ματς, αλλά και η… κουβέντα του περιπτερά, που ήταν φίλαθλος του Ολυμπιακού. Μου είπε ότι παίξαμε σαν κότες» αποκάλυπτε ο Πάμπλο Λάσο μετά τη νίκη του 2ου αγώνα με τον Παναθηναϊκό στα προημιτελικά. Το 95-67 του «Τριφυλλιού» ήταν το πιο δυνατό καμπανάκι για την… τρομακτική Ρεάλ Μαδρίτης, μιας κι από κείνη τη στιγμή κι έπειτα συμπεριφέρθηκε σα «Βασίλισσα».
Αυτή η ομάδα ήταν αρκετά ελκυστική στο μάτι, έβλεπες το ταλέντο να ξεχειλίζει, όμως στην πραγματικότητα οι επιθέσεις ήταν ελεγχόμενες. Κι αυτός ο συνδυασμός ήταν και που έκανε τη διαφορά, είχε παίκτες με ταλέντο, το οποίο μπορούσες να απολαύσεις, όμως τίποτα δεν ξέφευγε από τον έλεγχο. Μπορούσε να σκοράρει με όλους τους τρόπους, να βάλει την μπάλα στο καλάθι, με σουτ με γρήγορη κυκλοφορία μπάλας και σωστές αποστάσεις. Eνα ρόστερ γεμάτο σουτέρ. Ηξερε να διαβάσει την αντίπαλη άμυνα και να ανανεώσει επιθέσεις με πολλά επιθετικά ριμπάουντ.
