Αυτός κι αν είναι όμιλος του… θανάτου! Ατλέτικο, Λίβερπουλ, Μίλαν και Πόρτο και οι 25 ευρωπαϊκοί τελικοί αποτυπώνουν τις δυσκολίες που κρύβει ο 2ος όμιλος. Το βράδυ της Τετάρτης το Άνφιλντ φιλοξενεί το πρώτο μεγάλο ραντεβού. Λίβερπουλ vs Μίλαν και ποιος να ξεχάσει τα δυο μεγάλα ραντεβού για το Ιερό Δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Είναι η κούπα που όλοι θέλουν να κατακτήσουν, το τρόπαιο που απογειώνει ή γκρεμίζει καριέρες. Και η βραδιά που κρίνεται ποιος θα ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης και ποιος θα δει το όνειρο να μετατρέπεται σε εφιάλτη. Το όνειρο το έζησαν και οι δυο, αν και αυτά που συνέβησαν στην Πόλη δε θα ξεχαστούν ποτέ!
Ένας τίτλος… όνειρο για τη Λίβερπουλ!
Στις 25 Μαΐου 2005, στο Ataturk Olympic Stadium της Κωνσταντινούπολης, η Λίβερπουλ έζησε το πιο όμορφο παραμύθι της ιστορίας της και η Μίλαν τον χειρότερο εφιάλτη της. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα ο τελικός καθήλωσε. Ο Μαλντίνι έγινε ο γηραιότερος σκόρερ σε τελικό Champions League βάζοντας μπροστά τους Ιταλούς. Και ήταν ο κορυφαίος τελικός στην ιστορία!
Οι Ροσονέρι του Κάρλο Αντσελότι με τον Κακά να δημιουργεί και τον Κρέσπο να εκτελεί προηγήθηκαν με 3-0 στο ημίχρονο, με αποτέλεσμα στα αποδυτήρια να έχουν ήδη αρχίσει οι πανηγυρισμοί. Η Μίλαν ήταν καταιγιστική Κανείς, άλλωστε, δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε, όταν η Λίβερπουλ βρήκε τρία γκολ μέσα σε έξι λεπτά (54′-60′) για το 3-3, το οποίο έμεινε και στην παράταση αφού ο Ντούντεκ έπιανε τα πάντα.
Τι λέει η… ψυχολογία; Όταν προηγείσαι με 3-0 στο ημίχρονο τελικού και τελικά καταλήγεις στα πέναλτι, μάλλον έχεις ηττηθεί πριν βάλεις τη μπάλα στην άσπρη βούλα. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε για τη Μίλαν. Σερζίνιο, Πίρλο και Σεφτσένκο αστόχησαν και τα υπόλοιπα είναι ιστορία, μιας ένδοξη ιστορία για τους Reds!
Μίλαν (Κάρλο Αντσελότι): Ντίντα, Καφού, Σταμ, Νέστα, Μαλντίνι, Πίρλο, Γκατούζο (112′ Ρούι Κόστα), Σέεντορφ (86′ Σερτζίνιο), Κακά, Σεφτσένκο, Κρέσπο (85′ Τόμασον)
Λίβερπουλ (Ράφα Μπενίτεθ): Ντούντεκ, Φίναν (46′ Χάμαν), Κάραγκερ, Χίπια, Τραορέ, Τσάμπι Αλόνσο, Λουίς Γκαρσία, Τζέραρντ, Ρίισε, Κιούελ (23′ Σμίτσερ), Μπάρος (85′ Σισέ)
H εκδίκηση της Μίλαν στο ΟΑΚΑ!
Για τον τελικό του 2005 στο «Ατατούρκ» έχουν γραφτεί πολλά και η ιστορία θα έχει πάντα αυτό το ραντεβού με χρυσά γράμματα. Μόλις δυο σεζόν μετά είχε έρθει η ώρα της «εκδίκησης» για τους στιγματισμένους, πικραμένους, αλλά και πολύ ποιοτικούς «ροσονέρι». Σαν μεγάλη ομάδα όμως, η Μίλαν, με πολλούς από τους ίδιους πρωταγωνιστές, με τον ίδιο προπονητή, τον Κάρλο Αντσελότι και με οπαδούς, που δεν είχαν ξεχάσει ακόμα την τελευταία φορά που ταξίδεψαν στην… Ανατολή για έναν τελικό, έφτασε πάλι στην τελευταία πίστα του Champions League.
Απ’ την άλλη, στο ΟΑΚΑ η Λίβερπουλ ήθελε να κατακτήσει για άλλη μια φορά το τρόπαιο και να φτάσει τη Μίλαν στα έξι! Οι Ιταλοί πάντως δεν ήταν διατεθειμένοι να ξαναφύγουν ηττημένοι απ’ το γήπεδο. Παρότι η Λίβερπουλ είχε τις ευκαιρίες της με τον Τζέραντ και τον Κόιτ, η Μίλαν έβγαλε πάθος, ήξερε πως να σκοράρει και το πέτυχε στο 45. Ο Ιντζάγκι νίκησε τον Ρέινα κι έκανε το 1-0, με τους Άγγλους να… φωνάζουν για το χέρι του Ιταλού.
Στην επανάληψη η Λίβερπουλ πίεσε, δίχως να πετύχει κάτι. Η Μίλαν είχε τον ιδανικό τρόπο να αμυνθεί και όταν η πίεση των Άγγλων έγινε έντονη, τότε ο παίκτης που είχε όσο λίγοι το ένστικτο του Killer ξαναχτύπησε. Στο 82’ πάλι ο «Πίπο» έκανε το 2-0 και… τρελάθηκε πανηγυρίζοντας με τους τιφόζι στις κερκίδες. Ο Κόιτ μείωσε στο 89’, όμως η αντίδραση των Άγγλων περιορίστηκε εκεί. «Η ήττα πριν δυο χρόνια θα με στοιχειώνει για πάντα. Τώρα όμως είναι ώρα να πανηγυρίσουμε!», δήλωσε ο Τζενάρο Γκατούζο μετά το τέλος του ματς και την κατάκτηση του 7ου Τσάμπιονς Λιγκ της Μίλαν…
Μίλαν (Αντσελότι): Ντίντα, Όντο, Νέστα, Μαλντίνι, Γιανκουλόφσκι (80’), Γκατούζο, Πίρλο, Αμπροζίνι, Ζέεντορφ (92’), Κακά, Ιντζάγκι (88’) – Καλάντζε (80’), Φαβάλι (92’), Τζιλαρντίνο (88’)
Λίβερπουλ (Μπενίτεθ): Ρέινα, Φίναν (88’), Κάραγκερ, Άγκερ, Ρίισε, Αλόνσο, Μασεράνο (78’), Πέναντ, Ζέντεν (59’), Τζέραρντ, Κόιτ – (Αρμπελόα 88’), Κιούελ (59’), Κράουτς (78’).
