Το καθυστερημένο ξεπέταγμα, η ανοσία στην αποτυχία, ο χλευασμός στην Αγγλία που έγινε αποθέωση στην Ισπανία. Ο Ντιέγκο Φορλάν αποχαιρέτησε το ποδόσφαιρο, αποδεικνύοντας σε όλη του την πορεία πως ήταν φτιαγμένος για τα δύσκολα.
Οι περισσότεροι τον μάθαμε όταν «προσγειώθηκε» στο Μάντσεστερ, για να φορέσει τελικά τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον χαμογελούσε με ικανοποίηση που κατάφερε να τον κάνει δικό του, παρότι ήταν ουσιαστικά κλεισμένος στη Μίντελσμπρο. Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» πλήρωσαν περισσότερα, το όνομά τους ήταν μεγαλύτερο και ο ξανθός Ουρουγουανός που δεν είχε αγωνιστεί ποτέ ξανά στην Ευρώπη αποφάσισε να πατήσει στο χορτάρι του Old Trafford. Παρότι δεν δικαίωσε ποτέ τις προσδοκίες στο Μάντσεστερ, ο Φορλάν κατάφερε να κάνει αξιοθαύμαστη καριέρα και να δείξει πως μια ποδοσφαιρική πορεία δεν τελειώνει ποτέ χωρίς να αξίζει δεύτερη ευκαιρία.
Ντιέγκο Φορλάν: Ο δύσκολος δρόμος προς το ποδόσφαιρο
Τα περισσότερα παιδιά που καταλήγουν να ζουν από την ασπρόμαυρη θεά, ονειρεύονται την ποδοσφαιρική καριέρα στα παιδικά τους χρόνια, έχουν πρότυπα από το ποδόσφαιρο, ταλέντο που ανακαλύπτεται από κάποια ομάδα ή κάποια μεγάλη ακαδημία, δουλεύεται, εξελίσσεται. Για τον Ντιέγκο δεν ήταν ακριβώς έτσι. Παρότι το ποδόσφαιρο κυλά στο αίμα του, καθώς ο πατέρας του, Πάμπλο, ήταν διεθνής με την Ουρουγουάη και ο παππούς του είχε προπονήσει τη Σελέστε στο Μουντιάλ του 1962, το τένις έδειχνε να επικρατεί στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Όλα άλλαξαν έπειτα από το φρικτό τροχαίο που άφησε παράλυτη την αδερφή του και σκότωσε τον σύντροφό της. O Nτιέγκο Μαραντόνα, οικογενειακός φίλος, κάλυψε μέρος των ιατρικών εξόδων και το 12χρονο τότε ξανθό αγόρι ορκίστηκε να πετύχει στο ποδόσφαιρο, για να έχει η αδερφή του πάντα την φροντίδα που χρειαζόταν.
Στο περιβάλλον του υπήρχε εκτίμηση για το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, παρότι ο ίδιος δεν έδειχνε διατεθειμένος να το εκμεταλλευτεί. Έτσι, αφού έπαιξε στην Πενιαρόλ και την Ντανούμπιο της χώρας του, το 1994 πήγε στην Ιντεπενδιέντε, η οποία και του άνοιξε τον δρόμο για το επαγγελματικό παιχνίδι. Προτού όμως συμβεί αυτό, γνώρισε την πρώτη του απόρριψη. Ήταν περίπου έναν χρόνο μετά το πέρασμα του Ρίο ντε λα Πλάτα, όταν ο Λάσλο Μπόλονι τον πήγε στην Γαλλία για να δοκιμαστεί στην Νανσί, η οποία τελικά δεν τον εμπιστεύτηκε. Η απόρριψη σε αυτές τις ηλικίες μπορεί εύκολα να καθορίσει όλη την συνέχεια μιας καριέρας, όμως ο Ντιέγκο ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει, να κάνει πράξη την υπόσχεση προς την αδερφή του.
Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Στα 18 του ο Φορλάν έκανε ντεμπούτο με την Ιντεπενδιέντε και παρότι όλα έδειχναν να γίνονται με καθυστέρηση σε σχέση με τα μεγάλα ταλέντα της Λατινικής Αμερικής που κέρδιζαν τον χώρο τους στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ο Ουρουγουανός δεν ξανακοίταξε πίσω. Με 40 γκολ σε 91 συμμετοχές τράβηξε το ενδιαφέρον από την Ευρώπη και μολονότι η Μίντλεσμπρο ήταν αυτή που τον ξεχώρισε, ο Σερ Άλεξ κατάφερε την τελευταία στιγμή να τον πάρει στο Μάντσεστερ. Η καριέρα του στη Γιουνάιτεντ δεν ήταν ποτέ αυτή που φαντάζονταν οι οπαδοί της, αλλά και ο ίδιος. Η αστοχία των πρώτων μηνών έφερε μεγαλύτερη πίεση και αρνητικά σχόλια, αν και κανείς δεν αμφισβητούσε την προσπάθεια και την εργατικότητά του. Ο «Cachavacha» σημείωσε κάποια σημαντικά γκολ, με αποκορύφωμα τα δύο τέρματα στο Anfield τον Ιανουάριο του 2003. Έκανε… σήμα κατατεθέν τον πανηγυρισμό με σηκωμένη την φανέλα, σε σημείο που έπαιξε κομβικό ρόλο στην απαγορευση του εν λόγω πανηγυρισμού από τη FIFA, μετά από ένα γκολ που πέτυχε με τη Σαουθάμπτον και παραλίγο να χάσει την φανέλα του από τους οπαδούς. Βοήθησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2002-03 και η επιμονή του παρά τις δυσκολίες αποτέλεσε έμπνευση για αρκετούς. Όμως δεν κατάφερε ποτέ να καθιερωθεί και τα δεκάελετα από τον πάγκο δεν τον βοηθούσαν να βρει ρυθμό.
«Όταν είσαι στον πάγκο και παίζεις 5-10 λεπτά σε κάθε ματς και ακόμα και σε αυτά δεν έχεις το επίπεδο που θέλει ο προπονητής. Λόγω της ζωής σου, λόγω του ότι παίζεις σε ένα επίπεδο και μετά πας στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, η ταχύτητα είναι πολύ μεγαλύτερη, με τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και περιμένουν από εσένα να σκοράρεις στα πέντε λεπτά που παίζεις. Στο τέλος θα προσαρμοστείς, αλλά θα συμβεί πολύ αργά», έλεγε ο ίδιος. Η άφιξη του 18χρονου τότε Γουέιν Ρούνεϊ το καλοκαίρι του 2004, ουσιαστικά σήμανε το φινάλε στην καριέρα του Φορλάν στο Old Trafford. Ένας νέος δρόμος πλέον ανοιγόταν μπροστά του, σε μια χώρα όπου τα κοινά με την πατρίδα του ήταν πολλά περισσότερα. Όπως και εκείνη η απόρριψη από την Νανσί, οι δύσκολες μέρες στο Old Trafford δεν τον πτόησαν.
Ισπανική αντεπίθεση
«Όταν πήγα στην Ισπανία έπαιξα αμέσως. Ενενήντα λεπτά, έπειτα πέντε μέρες ξεκούραση και ενενήντα λεπτά. Οπότε ήταν εύκολο για μένα. Είχα την ευκαιρία να παίξω», έλεγε για το ξεκίνημά του στη Βιγιαρεάλ. Έχτισε την σχέση του με τα δίχτυα από το πρώτο ματς στο «Κίτρινο Υποβρύχιο» με αντίπαλο την Βαλένθια, ενώ μέχρι τα Χριστούγεννα μετρούσε σχεδόν ένα γκολ ανά ματς, με highlight το χατ-τρικ απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Στα δύο τελευταία παιχνίδια της σεζόν σκόραρε πέντε φορές, για να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στη La Liga, ξεπερνώντας τον Σαμουέλ Ετό. Μέσα σε εννιά μήνες, η αποτυχημένη μεταγραφή της Γιουνάιτεντ ήταν πρώτος σκόρερ στην Ισπανία και ισόβαθμός με τον Ανρί για το Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι του 2005. Μέσα σε μια τριετία σημείωσε 54 γκολ στο Καστεγιόν, για να έρθει η πρόταση από την πρωτεύουσα και την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Οι ροχιμπλάνκος έδωσαν πάνω από 20 εκατομμύρια για να τον φέρουν ως αντικαταστάτη του Φερνάντο Τόρες και ο Φορλάν δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να κερδίσει το κοινό του Βιθέντε Καλδερόν, που ήταν απόλυτα δεμένο με τον προκάτοχό του. Τα δικά του γκολ έφεραν την πρόκριση στο Champions League για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, ενώ τη δεύτερη σεζόν του στη Μαδρίτη βρήκε δίχτυα 32 φορές και πήρε ξανά το βραβείο του πρώτου σκόρερ. Ο Ουρουγουανός έφτιαξε μια τρομερή συνεργασία με τον Σέρχιο Αγουέρο και οι δυο τους συνεργάστηκαν για να νικήσουν τη Φούλαμ στον τελικό του Europa League και να χαρίσουν τη σεζόν 2009-10 τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία της Ατλέτικο.
Ήταν το καλοκαίρι εκείνο, που ο Φορλάν οδήγησε την Ουρουγουάη μέχρι τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νότιας Αφρικής και αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης, σημειώνοντας πέντε γκολ, μεταξύ των οποίων και το βολέ με τη Γερμανία, που αναδείχθηκε κορυφαίο του τουρνουά. Έναν χρόνο αργότερα, βοήθησε τη Σελέστε να κατακτήσει το Copa America και έπιασε στην κορυφή των σκόρερ της τον Εκτορ Σκαρόνε. Μολονότι πλέον τον έχουν περάσει τόσο ο Σουάρες, όσο και ο Καβάνι, η συμβολή του Φορλάν στην σύγχρονη ιστορία της Ουρουγουάης, αλλά και στην διαμόρφωση των δύο επιθετικών που πλέον είναι πρώτοι σκόρερ, δεν αμφισβητείται από κανέναν.
Η καριέρα του Φορλάν στην Ευρώπη ολοκληρώθηκε με το πέρασμά του από την Ίντερ τη σεζόν 2011-12. Έπαιξε στην Ιντερνασιονάλ, την Οσάκα, την Πενιαρόλ, την Μουμπάι Σίτι και την Κίτσι, για να πει οριστικά «αντίο» στην ενεργό δράση με ένα φιλικό γεμάτο θρύλους, το οποίο διεξήχθη μερικές ώρες πριν φύγει το 2019. Πλέον, ετοιμάζεται να αναλάβει την προπονητική ηγεσία της Πενιαρόλ, ευελπιστώντας να εμφυσήσει στους νέους ποδοσφαιριστές το πάθος του για το ποδόσφαιρο.
«Στην Ουρουγουάη η ποδοσφαιρική κουλτούρα δεν είναι όπως στην Ευρώπη. Έχει να κάνει με την νοοτροπία. Είμαστε μια μικρή χώρα, 3-3.5 εκατομμύρια, ενώ εσείς έχετε 1.3 δις. Οπότε δεν σκεφτόμαστε τις υποδομές ή την οικονομία όταν παίζουμε», έλεγε ο Ομοσπονδιακός τεχνικός της Σελέστε, Οσκαρ Ταμπάρες. Αν περισσότεροι παίκτες είχαν την νοοτροπία του Φορλάν, το ποδόσφαιρο θα ήταν διαφορετικό.
Νόμιμο στοίχημα ποδόσφαιρο με μεγάλες προσφορές* και ανταγωνιστικές αποδόσεις! |21+ Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
Ατελείωτο στοίχημα στην Premier League με 200+ ειδικά! |21+ Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
