Η πρώτη φορά που ο Κλοπ άκουσε την φράση ‘You’ll Never Walk Alone’ δεν ήταν στο Λίβερπουλ, αλλά στο Μάιντς, την πόλη όπου ξεκίνησε η προπονητική του καριέρα. Ένα άλλο μέρος και διαφορετικές προπονητικές… καταιγίδες για τον Γερμανό. Ηχούσε στα αυτιά του όταν οδηγούσε την ομάδα στη Bundesliga, αλλά και την ημέρα που έφυγε.
Για τον Κλοπ υπάρχουν τρία σημεία – κλειδιά στην πορεία του ως προπονητής. Η Ντόρτμουντ απλοποίησε την ευφυΐα του. Η Λίβερπουλ τον έκανε θρύλο. Δημιούργησε τον μύθο του. Όμως η Μάιντς ήταν εκείνη που τον… έφτιαξε. Που τον έβαλε στον προπονητικό χάρτη. Πήγε εκεί ως ένας φορ 2ης κατηγορίας. Έφυγε 18 χρόνια μετά και ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους ποδοσφαιρανθρώπους στην Γερμανία και στον δρόμο του να γίνει ο κορυφαίος τεχνικός στον κόσμο. Υπήρχε όμως ένα τηλέφωνο που είχε δεχθεί στο ξενοδοχείο που έμενε η ομάδα πριν από ματς που του άλλαξε τη ζωή.
Ήταν Φλεβάρης του 2001 όταν η Μάιντς όδευε προς τον υποβιβασμό στη Bundesliga 2. Ο Κλοπ ήταν σε μία δύσκολη κατάσταση έχοντας αλλάξει θέση. Η αποχώρηση του επιδραστικού προπονητή, Βόλφγκανγκ Φρανκ, είχε αφήσει ένα μεγάλο κενό. Ο Φρανκ που ήταν μπροστά από την εποχή του είχε πάντα εμμονή με την ατομική ποιότητα αλλά και τον συμβολισμό της θέσης του λίμπερο με τον Φραντς Μπεκενμπάουερ.
Ένας προπονητής που δούλευε πολύ πάνω στις αρετές των τεσσάρων της άμυνας και σε σωστή τακτική προσέγγιση. Οι παίκτες της Μάιντς έπαιζαν συλλογικό ποδόσφαιρο, όμως κανένας δεν μπορούσε να φτάσει τον Φρανκ.
“Η ομάδα έδειχνε να είναι σε πιο υψηλό επίπεδο από τους προπονητές της. Αυτό ήταν το πρόβλημα”, έλεγε ο Κρίστιαν Χέιντελ, αθλητικός διευθυντής της Μάιντς. “Ο Γιούργκεν είναι ο άνθρωπος που σε μαγεύει και σε κερδίζει. Όταν μιλούσα μαζί του ακόμα και όταν ήταν παίκτης ένιωθα σαν να είμαι σε διάλεξη. Από την στιγμή που όταν ήταν παίκτης με βάζει σε τέτοια θέση φανταστείτε το τι θα έκανε σε παίκτες”, συμπλήρωνε.
Ο Χέιντελ σήκωσε το τηλέφωνο και τηλεφώνησε στον Κλοπ. Για λίγα δευτερόλεπτα ο Γερμανός δεν μιλούσε και μετά του είπε: “Θα το κάνω”. Το πρώτο ματς με την 3η της βαθμολογίας, Ντούισμπουργκ θα ήταν σε διάστημα δύο ημερών.
Ο Χέιντελ ακόμα θυμάται την πρώτη ομιλία του Κλοπ στην πρώτη ομάδα. “Όσοι ήταν εκεί θα σου πουν πως ήταν 100% σίγουροι ότι η ομάδα θα κέρδιζε την επόμενη ημέρα“, σχολίασε. “Η δύναμη που είχε στο να σε πείθει ήταν απίστευτη. Η ομάδα τον εμπιστεύτηκε στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό από την πρώτη ημέρα. Είχε και έχει μεγάλο χάρισμα. Ο λόγος του. Η ρητορική του. Αμέσως άναψε την σπίθα στην ομάδα”, υπογράμμισε. Η Ντούισμπουργκ έχασε 1-0 από μία ομάδα που έπαιζε με απόλυτη πίστη στον εαυτό της.
Τακτικά ο Κλοπ είχε έμφυτο ταλέντο, κράτησε σε πολύ καλό επίπεδο τη Μάιντς και στην πρώτη του γεμάτη σεζόν την οδήγησε στις θέσεις για την διεκδίκηση της ανόδου. Η Μάιντς θα έχανε με 3-1 από την Ουνιόν Βερολίνου χάνοντας το τρένο του προβιβασμού. Ο Κλοπ δεν είχε ακόμα καλή σχέση με τα ΜΜΕ. Ο Χέιντελ θυμάται πως για δέκα λεπτά ήταν μέσα στα αποδυτήρια και έκλαιγε. Την επόμενη χρονιά ήταν ακόμα πιο δύσκολα. Η Μάιντς νίκησε 4-1 στην τελευταία ημέρα όμως έχασε την άνοδο στη διαφορά των γκολ. Ο νεαρός κόουτς αποφάσισε να μιλήσει προς τους φιλάθλους και τον κόσμο της ομάδας, αλλά και της πόλης και αναφέρθηκε στην επόμενη χρονιά.
Ο Χέιντελ θυμάται πως εκείνη την ημέρα όλοι είχαν πειστεί πως η Μάιντς θα ανέβαινε κατηγορία την επόμενη σεζόν. Και εν τέλει η Μάιντς θα τα κατάφερνε. Ο Γερμανός έμαθε από τότε ένα καλό μάθημα. Όταν αποπνέεις θετικό κλίμα και αισιοδοξία ακόμα και στις χειρότερες στιγμές αποκτάς την δύναμη να ξεπερνάς όλα τα εμπόδια. Παράλληλα πείθεις και τον κόσμο ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Αυτά τα λόγια, τα λόγια που συνδέονται άρρηκτα με την Λίβερπουλ τα έχει στο μυαλό του από τότε. Τα άκουγε από τότε που έκανε τις πρώτες του επιτυχίες με τη Μάιντς.
Ο μικρός Γιούργκεν!
Η ιστορία του Κλοπ ξεκίνησε από το Γκλάτεν, ένα μικρό και παραδοσιακό χωριό στον Μέλανα Δρυμό, ένα μεγάλο δάσος στη νοτιοδυτική Γερμανία στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης ανάμεσα στον ποταμό Ρήνο δυτικά και τις πηγές του Δούναβη νότια. Παρά το όνομα, το δάσος δεν θεωρείται πια το πιο «σκοτεινό» σε χρώματα σε σχέση με τα υπόλοιπα δάση κωνοφόρων της Γερμανίας.
Ο Ούλριχ Ραθ, ο 79χρονος επίτιμος πρόεδρος της τοπικής SV Γκλάτεν, τον θυμάται από μωρό. “Δεν ζητούσε ποτέ τίποτα όμως ήταν πάντα προετοιμασμένος για τα πάντα. Ως νεαρός παίκτης έδινε πάντα το παράδειγμα”, θα πει. Ο Κλοπ εντάχθηκε στη Γκλάτεν όταν ήταν έξι και έπαιξε υπό τις οδηγίες του Ραθ για 10 χρόνια. Τον θυμάται ως έναν γρήγορο και καλό επιθετικό και με τρομερά ηγετικά χαρακτηριστικά. Χαρισματικός παίκτης και με καλή τεχνική κατάρτιση. Στο πρώτο του ματς με τη Γκλάτεν ο Κλοπ είχε τραυματιστεί, όμως το πείσμα του τον βοήθησε να επιστρέψει άμεσα. Από την ηλικία των 5 ετών ο Γιούργκεν ήθελε να κάνει τον πατέρα του να τον θαυμάζει.
Για τον Κλοπ στα πρώτα του χρόνια το ποδόσφαιρο ήταν περισσότερο ταλέντο και προσωπικότητα αλλά και δυναμική και αυτό το έμαθε από μικρός. Ο ίδιος θυμάται πως λάτρεψε το ποδόσφαιρο διότι ήταν κάτι που έκανε από μικρός με τους φίλους του. “Όλοι μας επωφεληθήκαμε ο ένας από τον άλλον και από το παιχνίδι το ίδιο. Να τρέχουμε, να σουτάρουμε και να βρωμίζουμε. Να είμαστε βρώμικοι αλλά χαρούμενοι. Έτσι νιώσαμε την αγάπη με το ποδόσφαιρο”, θυμάται ο Κλοπ.
Από τον πατέρα του, Νόρμπερτ, ο Κλοπ πήρε την σωστή σωματοδομή και το ύψος. Ο πατέρας του υπήρξε φανατικός των σπορ και ως πιτσιρικάς είχε κάνει δοκιμές με την Καϊζερσλάουτερν ως γκολκίπερ. Ο Ραθ είχε να τονίζει το πόσο δυνατός και ευχάριστος χαρακτήρας ήταν ο πατέρας του Κλοπ και του πέρασε τις αρετές του. Στάθηκε επίσης στην εσωτερική δύναμη που είχε ο μικρός, την οποία πήρε από την μητέρα του. «Ο πατέρας μου κάποιες φορές ήταν περισσότερο σα λοχίας», θυμάται ο Κλοπ.
? Η Λίβερπουλ έγινε και πάλι πρωταθλήτρια Αγγλίας!
? Ο Γιούργκεν Κλοπ, ο Ρόκι Μπαλμπόα και ο… Ιβάν Ντράγκο.
?? Το success story των «κόκκινων».
? https://t.co/2QqyMlZ0xR #bwinNews #Liverpool #YNWA pic.twitter.com/BnDjsabSUQ— bwin Greece (@bwin_greece) June 26, 2020
Ο ποδοσφαιριστής Κλοπ
Τα χρόνια πέρασαν. Έξι χρόνια μετά ο Κλοπ ξεπέρασε τον πατέρα του κατά έναν μεγάλο βαθμό λόγω της σκληρής εκπαίδευσης που είχε μικρός. Έγινε πιο γρήγορος και δυνατότερος. Ο Κλοπ εντάχθηκε στη Μάιντς το 1990, ενώ είχε περάσει για λίγο στην 2η ομάδα της Αϊντραχτ Φρανκφούρτης. Ο Γκουίντο Σάφερ συμπαίκτης του Κλοπ για έξι σεζόν στη Μάιντς τονίζει πως ο Κλοπ ήταν από τους πιο γρήγορους παίκτες στη Β’ κατηγορία. Πολύ δυνατός στον αέρα, με πνεύμα νικητή και μαχητή και ετοιμότητα. Ότι από πλευράς νοοτροπίας και πνεύματος ήταν παίκτης Champions League αλλά από πλευράς ποδοσφαιρικών ικανοτήτων ίσως για 4η κατηγορία. Όμως συνδυαστικά όλα αυτά τα χαρίσματά του τον πήγαν στην 2η κατηγορία.
Ως φορ ο Κλοπ είχε και πολύ καλές στιγμές όπως το ματς με τη Ροτ-Βάις Έρφουρτ το 1991, όπου σκόραρε 4 γκολ σε μία άμυνα που απαρτιζόταν από παίκτες όπως ο μετέπειτα διεθνής Τόμας Λίνκε. Όμως όταν σταμάτησε να σκοράρει το 1995 άλλαξε θέση και πήγε πίσω στην άμυνα ακόμα και ως δεξιός μπακ επειδή ήταν πολύ δυνατός στον αέρα. Ο Κλοπ έπρεπε να προσαρμοστεί όμως παράλληλα αυτή η εξέλιξη του έδωσε παραπάνω δύναμη.
Στην Μάιντς ο Κλοπ ήταν ένας δημοφιλής αρχηγός. Ο Σάφερ θυμάται πάντως ότι δεν ήταν πάντα εύκολος. Δεν φοβόταν να πει αυτό που σκεφτόταν και αυτό δεν ήταν πάντα απλό. Άλλο ήταν να το πει στον διαιτητή και άλλο στους συμπαίκτες του. Αυτά ήταν της στιγμής…
«Τον χειμώνα προπονούμασταν σε σκληρό γήπεδο και όχι σε χόρτο. Κάναμε προπονήσεις πάνω σε χιόνι. Δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις αποκατάστασης, σάουνα ή πισίνα. Ήταν λες και ήμασταν Σπαρτιάτες. Και το γήπεδό μας ήταν επίσης δύσκολο. Ήταν μία μάχη επιβίωσης», τονίζει ο Σάφερ για τις καθημερινότητες στη Μάιντς.
Οι εγκαταστάσεις της ομάδας μπορεί να μην ήταν τόσο καλές , αλλά ο σύλλογος έπρεπε να αντέξει. Οι παίκτες της Μάιντς είχαν τον φόβο ότι εάν υποβιβαζόντουσαν δεν θα είχαν λεφτά για το νοίκι τους ή ότι ο σύλλογος θα διαλυόταν. Έτσι έπρεπε να μείνουν όσο πιο ενωμένοι γινόταν. Η φιλοσοφία του κόουτς Φρανκ βοηθούσε αρκετά, όμως ο Κλοπ ήταν εκείνος που έφτιαξε μετά ακόμα πιο ισχυρούς δεσμούς. «Εάν δεν είχαμε αυτή τη νοοτροπία που πίστευε και ήθελε ο Γιούργκεν δεν θα είχαμε σταθεί ποτέ στα πόδια μας. Αυτό είναι το πιο μεγάλο μάθημα. Η αφοσίωση, το ηθικό και να υψώνεις ανάστημα. Να κάνεις πράγματα με τους συμπαίκτες σου και εκτός γηπέδου. Να λειτουργείτε συλλογικά”, υπογραμμίζει. Ο Σάφερ θυμάται πάντως ότι μετά από αγώνες μαζεύονταν όλοι μαζί και έλεγαν ανέκδοτα και ιστορίες. Ο Κλοπ είχε παρατηρήσει μάλιστα πως οι ιστορίες που έλεγε ένας μέσος της ομάδας όχι μόνο έφτιαχναν την ψυχολογία του συλλόγου αλλά κι ‘έδεναν’ την ομάδα.
Η μεγάλη στιγμή του Γερμανού
Ο Κλοπ πήγε στη Bundesliga το 2004 σε ηλικία 37 ετών. Έδειχνε διαφορετικός και ήταν όντως αλλιώτικος. Για χρόνια στo πρωτάθλημα κυριαρχούσαν οι: Μπεκενμπάουερ, Χίτσφελντ, Ρεχάγκελ και Μάγκατ. Ο Κλοπ ήρθε κοντά στους παίκτες του και έφερε την δική του επανάσταση, φτιάχνοντας έναν νέο τρόπο προπονητικών χειρισμών. Ήταν ο προπονητής που ήταν δίπλα στην ομάδα και ένιωθε το ίδιο με αυτή.
Ο Κλοπ ήταν ο άνθρωπος που έδωσε ρεπό στον μέσο Γκέρμπερ για να γιορτάσει τα γενέθλια της μητέρας του. “Θέλω να είμαι ο προπονητής που εάν ήμουν εγώ παίκτης θα ήθελα να με είχα”, σχολίαζε. Στην πρώτη κατηγορία ο Γερμανός έπρεπε να είναι καλύτερος, πιο σοβαρός ακόμα και μπροστά από το παιχνίδι.
Η Μάιντς ήταν η ομάδα με “τα απλά παιδιά που θα βρεις στην παμπ”. Ήταν το heavy metal ποδόσφαιρο του Κλοπ.
Ήθελε το ποδόσφαιρό του να είναι ευχάριστο στο να το βλέπεις αλλά και παράλληλα σωστό και ουσιαστικό τακτικά. Ο Χέιντελ θυμάται ένα ματς για το Κύπελλο UEFA όπου η Μάιντς έπρεπε να χειριστεί την μεγάλη πίεση της Σεβίλλης και δέκα παίκτες αμύνονταν λες και η ζωή τους εξαρτιόταν από αυτό. Γι’ αυτόν το 0-0 θα ήταν σα νίκη. Όταν προσλήφθηκε από τη Ντόρτμουντ είχε προηγηθεί ο υποβιβασμός της Μάιντς στην 3η του σεζόν στη Μπουντεσλίγκα.
Αρχικά ήταν πιο σπορ ντυμένος, όμως άρχισε να βάζει σακάκι έναν μήνα μετά. Διαπίστωσε πως οι παίκτες αντιδρούν σωστά στην αυθεντικότητα και όχι στον αυταρχισμό. Σε μία μεγάλη ομάδα η προσωπική ‘πινελιά’ ήταν μεγάλη υπόθεση. Ο Κλοπ δεν είχε πρόβλημα ακόμα και να καθαρίζει γραφεία ή να βοηθάει στο πλύσιμο του πούλμαν. Ο Όλιβερ Κιρχ, μέσος που πήγε στη Ντόρτμουντ το 2012 θυμάται πως από σεβασμό τον έλεγε «Χερ Κλοπ». Ο Κλοπ του είπε ‘αυτά ξέχασέ τα. Να με λες Κλόπο’.
Το ποδόσφαιρο του Κλοπ έχει μεγάλη βάση στην πίεση ψηλά και στην πολύ καλή πνευματική, ψυχολογική και σωματική προετοιμασία. “Με τον Γιούργκεν ένα βασικό σκέλος είναι το τι πρέπει να κάνεις όταν χάνεις την μπάλα για να την ανακτήσεις”, τόνιζε ο Κιρχ, ενώ στεκόταν στη γκάμα των ασκήσεων που έκανε για τον λόγο αυτόν ο Κλοπ. Ο Χούμελς είχε να λέει το πόση σκληρή και καλή δουλειά έκανε «Σταματήσαμε να κάνουμε ερωτήσεις. . . και ήταν πραγματικά διασκεδαστικό να προπονείσαι με αυτόν τον τρόπο, σχεδόν εθιστικό».
Ο Κλοπ ήταν και παραμένει ευφυέστατος. Το στιλ του ποδοσφαίρου του το έλεγε Jagdfussball (να κυνηγάς συνέχεια τη μπάλα). Έκανε τους παίκτες του να νιώθουν σαν αδέρφια. Ακόμα και όταν η Ντόρτμουντ ήταν 3η στην κατηγορία έλεγε στους παίκτες του πως μπορεί η Μπάγερν Μονάχου να είναι η πρωταθλήτρια, αλλά η Ντόρτμουντ ήταν και παραμένει διεκδικήτρια. Κάθε φράση του ήταν για να φτιάξει ψυχολογικά μία νεανική, φιλόδοξη και ‘διψασμένη’ ομάδα.
Δεν υπάρχει πιο καλή εξέλιξη για μία ομάδα από το να πηγαίνει καλά. Αυτό συνιστά το πιο μεγάλο και καλό κίνητρο. Ο Σβεν Μπέντερ σημειώνει πως “όταν τα πράγματα πάνε καλά, σαν ρολόι, είσαι ακόμα πιο χαρούμενος”. Η Ντόρτμουντ κέρδισε τα πρωταθλήματα το 2011 και το 2012. Την επόμενη σεζόν πήγε στον τελικό του Champions League. Όμως το πρόβλημα του Κλοπ ήταν πως το σύστημά του άρχισαν να το μιμούνται πολλοί, όπως η Μπάγερν. Έτσι ο Κλοπ έπρεπε να βρει κάτι διαφορετικό.
Ο χαρισματικός Κλοπ
Η πόλη της Μάιντς δείχνει με τον πλέον περίτρανο τρόπο το πως επικοινωνεί κάποιος τον πολιτισμό του. Η κεντρική πλατεία έχει ονομαστεί «Γιόχανες Γκούτενμπεργκ» προς τιμήν του ανθρώπου που εφηύρε την τυπογραφία. Στη Μάιντς επίσης εδρεύει το κανάλι ZDF, το ένα από τα δύο κρατικά της Γερμανίας. Κάνοντας μία βόλτα στην πόλη μπορεί να δει κανείς όλη την ιστορία της οικονομίας από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Το 1992 ο Κλοπ αποφάσισε πως θέλει να παίξει ρόλο στην ιστορία της πόλης.
Ο Γερμανός ενώ έπαιζε ακόμα ποδόσφαιρο έκανε ένα τρίμηνο εντατικό σεμινάριο στο Sat1, όπου ασχολήθηκε με την κάλυψη των τοπικών αθλητικών γεγονότων. Ο Γερμανός προπονητής είχε αρχίσει από τότε να έχει σχέσεις με τα ΜΜΕ και μάλιστα χρησιμοποιήθηκε από το ZDF σε ρόλο σχολιαστή για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2005.
Ο Γιαν Ντόχλινγκ, συντάκτης που έχει δουλέψει με τον Κλοπ στο ZDF έλεγε το πόσο καλά καταλάβαινε την σημασία της τηλεόρασης και των ΜΜΕ και το πόσο τα σέβονταν και τα σέβεται. Παράλληλα του δόθηκε η ευκαιρία να βιώσει από κοντά μία άλλη διαδικασία που είχε να κάνει με το υψηλότερο επίπεδο των Γερμανών διεθνών.
Εκείνο το διάστημα, τα ΜΜΕ σε επίπεδο τηλεοπτικών παραγωγών ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο και δεν δίνονταν τόση έμφαση στις τακτικές, την εξειδίκευση και τα πρόσωπα, όμως το ZDF ήθελε να δοκιμάσει κάτι αλλιώτικο με τον «Κλόπο». Είχε μία οθόνη επαφής, που του επέτρεπε να παγώνει την εικόνα και να εξηγεί. Να διευκρινίζει το πως λειτουργούν οι ομάδες και που απέτυχαν.
Ο Κλοπ ήταν χαρισματικός και εξαιρετικός στο να εξηγεί τις τακτικές και να τις κάνει να φαίνονται τόσο απλές. Ο Ντόχλινγκ εξηγούσε πως σπάνια οι θεατές καταλαβαίνουν αυτές τις τεχνικές λεπτομέρειες, όμως με το ταλέντο του Κλοπ τις καταλάβαιναν. Ο Κλοπ δεν ήταν απλά κατανοητός. Ήταν πολύ ευχάριστος και διασκεδαστικός. Ο Γερμανός ήταν πιστός στη βασική αρχή της τηλεόρασης: πρέπει να κάνεις τον θεατή να μην θέλει να την κλείσει.
Ο Κλοπ είχε γίνει γνωστό πρόσωπο στην Γερμανία όμως η εξάπλωση των ΜΜΕ και η αλλαγή του τρόπου κάλυψης των ποδοσφαιρικών γεγονότων άλλαζε και την προπονητική. Η δουλειά του προπονητή έβγαινε περισσότερο από ποτέ στο προσκήνιο. Τα όσα έλεγε και εξηγούσε τότε ο Κλοπ γίνονταν απαραίτητα ακόμα και σε τοπ επιπέδου προπονητές.
Ο Ντόχλινγκ εξηγούσε το πόσο καλά είχε αντιληφθεί ο Γερμανός την τηλεοπτική δουλειά. «Το διάστημα που ασχολήθηκε με την τηλεόραση έγινε μεγαλύτερο. Τα τρία χρόνια στην τηλεόραση του έδωσε την δυνατότητα να δοκιμάσει νέα πράγματα», υπογράμμισε.
Μια υπέροχη καταιγίδα!
Το 2013 και το 2014 ο Κλοπ τερμάτισε 2ος πίσω από την Μπάγερν Μονάχου. Τα χρόνια περνούσαν και είχε φτάσει στην 7η σεζόν του στη Ντόρτμουντ. Στο ξεκίνημα του Φλεβάρη η Ντόρτμουντ ήταν τελευταία. Ακόμα και ο Μουρίνιο στις δύσκολες στιγμές του δεν είχε περάσει τέτοια κατάσταση.
Κανένας δεν μπορούσε να εξηγήσει επαρκώς γιατί η Ντόρτμουντ είχε φτάσει εκεί. Σίγουρα είχε και κακοτυχία εκτός από θέματα παικτών. Σύμφωνα με τα στατιστικά η Ντόρτμουντ σκόραρε πολύ πιο λίγα γκολ από τις ευκαιρίες που δημιουργούσε. Η Ντόρτμουντ σύμφωνα με τους αριθμούς θα έπρεπε να ήταν 4η αλλά δεν ήταν. Προφανώς και έπαιξε ρόλο το κενό της απουσίας του Λεβαντόφσκι.
Ο διάδοχός του, Τσίρο Ιμόμπιλε, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί ανάλογα και να βοηθήσει παραπάνω τον Ομπαμεγιάνγκ. Επίσης είχε τραυματισμούς και τους Χούμελς και Ντούρμ σε κακή κατάσταση. Ο Κλοπ έκανε το λάθος να γίνει πιο ευαίσθητος με την αποχώρηση του Γκέτσε. Ο Γερμανός ανέφερε το… αντίο του Γκέτσε για την Μπάγερν Μονάχου ως ένα «έμφραγμα». Ένα λάθος που ο Κλοπ δεν θα έκανε όταν έφευγε ο Κουτίνιο για την Μπαρτσελόνα, αφήνοντας τη Λίβερπουλ.
Το πιο οδυνηρό για τον Κλοπ στη Ντόρτμουντ ήταν όταν έσπασε η φυσική του σύνδεση με τους παίκτες, η πιο μεγάλη πηγή της δύναμής του. Ο Χέιντελ διευκρινίζει πως τότε ο Γιούργκεν Κλοπ αισθανόταν πως δεν ήταν όλοι οι παίκτες στο πλευρό του. Ο Κιρχ τονιζει πως ίσως φταίει το γεγονός πως οι παίκτες άκουγαν τα ίδια μηνύματα από τον Κλοπ για καιρό.
Ισως όμως να έπαιξε ρόλο στα αποδυτήρια πως η Ντόρτμουντ από εκεί που αγωνιστικά ήταν σαν κυνηγός έγινε η κυνηγημένη. Είναι διαφορετικό να κοιτάς από πάνω και αλλιώτικο να προσπαθείς να ανακάμψεις. Παρόλα αυτά ηταν αξιοσημείωτο το πως έσωσε την χρονιά η Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Με ένα σερί 4 νικών τον Φλεβάρη βγήκε από τη ζώνη του υποβιβασμού. Τελικώς βγήκε 7η και και πήρε την τελευταία θέση για το Europa. Ο Ρουτεμέλερ επαίνεσε ανοιχτά τον Κλοπ για το πως τα κατάφερε μαζί με τους παίκτες του. Ο ίδιος ο Κλοπ έκανε και πλάκα λέγοντας ‘γιατί ο ήλιος να λάμπει πάντα από πάνω μου και να είναι όλα φωτεινά;’
Σε προσωπικό επίπεδο τον ενόχλησε και τον πλήγωσε πολύ εκείνη η χρονιά. Μετά από μία ήττα από τη Γιουβέντους στο Champions League ο Κλοπ τόνισε πως παραιτείται και σε συνέντευξη Τύπου του Απριλίου πως φεύγει στο τέλος του χρόνου. Πάντα είχε στο μυαλό του το πόσο έφταιγε ο ίδιος.
Υπό μία έννοια μπορεί να είχε δίκιο. Το επιτελικό στέλεχος της Ντόρτμουντ, Χανς Γιοακίμ Βάτσκε, είχε σχολιάσει το στιλ του Κλοπ και την ικανότητά του να φέρνει την καταιγίδα εκεί που φαίνονται όλα να έχουν τελειώσει. Ο ίδιος ο Κλοπ ξέρει πως σε τέτοιο επίπεδο ακροβατείς πολλές φορές και μπορεί να βρεθείς σε δύσκολη θέση από μία λεπτομέρεια και μετά το χάος να σε… ρουφήξει. Ο Κλοπ έπρεπε να επαναπροσδιορίσει το πως δούλεύε και πως έπαιζε και αυτό έκανε. Κατάλαβε επιτέλους πως επρεπε να σταματάει να προσπαθεί να έχει τον έλεγχο και να αφήσει και κάποια πράγματα να πάρουν την πορεία τους.
Ο αλχημιστής…
Ο Ραθ θα διηγηθεί πως ο Κλοπ όταν ήταν παίκτης συνήθιζε να πηγαίνει στη Boxing Day των Άγγλων. Από τότε ο Κλοπ το είχε συζητήσει και με τον Ραθ ότι δεν ήθελε να πάει στην Ιταλία ή στην Ισπανία αλλά στην Αγγλία.
Απ’ όταν ήταν παιδί ο Κλοπ είχε παθιαστεί με αυτό που λένε οι Γερμανοί: Englischer Fussball. Ο Κλοπ το ένιωθε όλο αυτό ως “μία βροχερή ημέρα, με βαρύ γήπεδο και με χώματα και βρωμιές παντού από την προσπάθεια”. Τον ήθελε η Σίτι, η Τότεναμ και πιο σοβαρά η Γιουνάϊτεντ, όμως ο ίδιος αισθάνθηκε πως του ταίριαζε πιο καλά η Λίβερπουλ. Ένιωσε πιο κοντά πνευματικά στην Λίβερπουλ και ότι θα μπορούσε να δουλέψει πιο καλά εκεί. Ο Κλοπ που δηλώνει αριστερός και που δεν θα ψήφιζε ποτέ δεξιό κόμμα και που λάτρευε τον Μπιλ Σάνκλι. “Ο Σάνκλι συνήθιζε να λέει πως η Λίβερπουλ φτιάχτηκε ιδανικά για να δουλέψω εγώ εκεί και εγώ φτιάχτηκα για την Λίβερπουλ. Το ίδιο λέει και ο Κλοπ”, θα πει ο εκτελεστικός διευθυντής Πίτερ Μουρ στην El Pais.
Ο Κλοπ έπρεπε να περάσει από τεστ και δοκιμασίες που θα τέσταραν τον ενθουσιασμό του. Πέρυσι η Λίβερπουλ τελείωσε με 97 πόντους, η τρίτη κορυφαία επίδοση στην ιστορία της Πρέμιερ αλλά έχασε τον τίτλο για έναν πόντο από την Σίτι. Έναν χρόνο πριν θα έφτανε στον τελικό του Champions League με τη Ρεάλ αλλά λόγω Κάριους και Μπέιλ θα έχανε τον τίτλο. Ο Χέιντελ τονίζει πως μετά από ένα ματς είναι ράκος. Όμως όταν περάσουν 12 ώρες γίνεται ξανά ο γνωστός και χαρισματικός Κλοπ με μεγάλη αισιοδοξία.
Ένας άνθρωπος που δίνει μαθήματα ζωής και ποδοσφαίρου και που η δημοφιλία του ξεπερνάει την πόλη της Λίβερπουλ. Ο κωμικός Ντίτερ Νουχρ θα πει πως ο ‘Κλοπ είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να σταματήσει την κλιματική αλλαγή’.
Ο Κλοπ είναι ο άνθρωπος που ενώνει τα άτομα γύρω του. Ο Γερμανός είναι εκείνος που δουλεύει πάνω στην συλλογικότητα και το κοινό καλό και δεν θέλει να συγκεντρώνει πάνω του όλες τις εξουσίες σε μία ομάδα. Ο Σάφερ έχει να πει για το πόσο πολύ δίκαιος και σωστός είναι και το πως μοιράζει αρμοδιότητες. Στην Λίβερπουλ έχει ειδικούς για τα πάντα: από γιατρούς, διατροφολόγους, ειδικούς εκγύμανσης και ότι άλλο χρειαστεί.
Ξέρει το που να σταματάει και το που είναι τα όριά του. Έχει μία πολύ καλή ομάδα αναλυτών και δίνει μεγάλο βάρος στα στατιστικά και τα στοιχεία. Στην πορεία του στην τηλεόραση είχε δουλέψει με έναν στατιστικολόγο, τον Ρόλαντ Λόι, που είχε μαθηματική εφαρμογή και μοντέλο για το ποδόσφαιρο.
Είχε εφαρμογή ακόμα και για τα τάκλιν και πως η ομάδα με τα πιο πολλά τάκλιν σε ποσοστό 40% κερδίζει τους αγώνες. Ο Κλοπ εμπνεύστηκε από αυτό αλλά παρόλα αυτά η Λίβερπουλ από εκεί που η ομάδα που έκανε τα πιο πολλά τάκλιν είναι εκείνη που είναι η τέταρτη ομάδα με τα λιγότερα.
Ο Κιρχ εξηγεί πως ο Κλοπ έμαθε πολλά πράγματα από τα λάθη του και βελτιώνεται διαρκώς. Πως η Λίβερπουλ είναι πολύ πιο καλή στο θέμα της κατοχής της μπάλας και του ποδοσφαίρου πρωτοβουλίας από τη Ντόρτμουντ. Μία ομάδα που είναι πιο ευρηματική στο να ανοίγει αντίπαλε άμυνες και δεν βασίζεται μόνο σε έναν οργανωτικό χαφ αλλά η δημιουργία μοιράζεται στους χαφ και τους επιθετικούς, όπως οι Μανέ, Φιρμίνο και Σαλάχ αλλά και στους φουλ μπακ, Αλεξάντερ Άρνολντ και Ρόμπερτσον.
Αυτή η συλλογικότητα και το… μοίρασμα της δουλειάς στο γήπεδο αλλά και των ικανοτήτων των παικτών κάνει τόσο ξεχωριστή την Λίβερπουλ και την έχει κάνει οικογένεια. Ο Κλοπ ξέρει τα ονόματα και των 80 υπαλλήλων της ομάδας και οι παίκτες τρώνε στην ίδια καντίνα με εκείνους. Ο Γερμανός τους κάνει όλους να νιώθουν σημαντικοί.
Ο Κλοπ μετά από ένα παιχνίδι της Λίβερπουλ με την Χάντερσφιλντ θα πει πως δεν “μπορείς να προκαλείς και να ζητάς την εύνοια της μοίρας. Πρέπει να δουλεύεις για αυτό”. Ο Κλοπ είναι ο άνθρωπος που έκανε… χρυσό το heavy metal ποδόσφαιρο.
Νόμιμο στοίχημα ποδόσφαιρο με μεγάλες προσφορές* και ανταγωνιστικές αποδόσεις! |21+ Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
Ατελείωτο στοίχημα στην Premier League με 200+ ειδικά! |21+ Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
