Κι όμως, στα 90’s η Serie A, έζησε στιγμές δόξας, με τις ομάδες της να σπάνε διαδοχικά μεταγραφικά ρεκόρ και να φέρνουν στο πρωτάθλημα τους κορυφαίους!
Οι μεταγραφές στην Premier League συνεχίζουν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον! Την ώρα που οι ισπανικές ομάδες (εκτός από Ρεάλ, Μπαρτσελόνα) δαπάνησαν 4.7 εκατ. ευρώ, μια νεοφώτιστη της Premier League εχει δαπανήσει ήδη 172 εκατ. ευρώ! Ναι, τα ποσά είναι τρελά στο Νησί, όμως την αρχή την έκαναν οι Ιταλοί, μιας και στη δεκαετία του 1990 δαπανούσαν πολλά, πάρα πολλά χρήματα.
Ήταν μία χρυσή εποχή των ομάδων της Serie A, με τη μεταγραφή του Λεντίνι στη Μίλαν το 1992 για ένα ποσό 15.5 εκατ. ευρώ να εξοργίζει ακόμα και τον Πάπα! Να κατακτήσει η Μίλαν το πρωτάθλημα προσφέρεται στο 5.00
Το 1992, όταν ξεκινούσε η Premier League, ο Τζιανλουίτζι Λεντίνι, ήταν ένας εξτρέμ με 16 γκολ και με πάνω από 111 αγώνες με την Τορίνο. Έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής μιας και το deal για να βρεθεί στη Μίλαν έφτασε τα 15.5 εκατ. ευρώ. Μία μεταγραφή που προκάλεσε την αντίδραση ακόμα και από το Βατικανό! Σχολιάζοντας τη μετακίνηση αυτή ανέφερε πως αποτελεί μία «προσβολή στην ηθική και την αξιοπρέπεια της εργασίας».
Ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι από τη μεριά του δεν είχε σχολιάσει τη μετακίνηση του Άλεξ Οξλέιντ-Τσάμπερλεϊν στη Λίβερπουλ, που ήταν ύψους 35 εκατομμυρίων λιρών. Δεν υπήρξε αντίδραση από τον αρχιραβίνο όταν η Τσέλσι πλήρωσε 70 εκατομμύρια λίρες για τον Αλβάρο Μοράτα. Ο Δαλάι Λάμα δεν υπήρξε στην όποια συζήτηση και στον όποιο σχολιασμό για τη μεταγραφή του Λακαζέτ στην Άρσεναλ ύψους 46,5 εκατομμυρίων. Όμως το Βατικανό ένιωσε την ανάγκη να σχολιάσει τη μεταγραφή του Λεντίνι, αποκαλώντας την αμοιβή του «προσβολή της αξιοπρέπειας της εργασίας».
Στην Ιταλία τα νούμερα είχαν πάει σε άλλο επίπεδο τη δεκαετία του 1990. Το 1992, το ρεκόρ μεταγραφής έσπασε τρεις φορές: δύο φορές από τη Μίλαν και από τη μεταγραφή του Τζιανλούκα Βιάλι στη Γιουβέντους, με 17 εκατομμύρια ευρώ, με τον Λεντίνι να είναι μέσα σε αυτές τις κινήσεις – ρεκόρ. Η Μίλαν ήταν η πρώτη ομάδα που έσπασε το φράγμα των 12 εκατομμυρίων ευρώ όταν αγόρασε τον Ζαν Πιέρ Παπέν εκείνο το καλοκαίρι. Μπορεί η Premier League να ξεκίνησε εκείνη τη χρονιά, αλλά τα βλέμματα όλου του κόσμου ήταν στραμμένα στην Ιταλία.
Serie A, η Χρυσή δεκαετία των 90’s!
Μάλιστα, μεταξύ του 1990 και του 2000, το παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής καταρρίφθηκε 10 φορές. Σε όλες τις περιπτώσεις, εκτός από τρεις, ο σύλλογος που ήταν στην αγορά ήταν στη Serie A. Η τελευταία ήταν η μετακίνηση του Ερνάν Κρέσπο στη Λάτσιο από την Πάρμα για 42 εκατομμύρια ευρώ. Η μεταγραφή του Αργεντινού αποτέλεσε την τελευταία φορά που ένας σύλλογος από τη χώρα έσπασε το ρεκόρ. Αυτό έκανε έναν δημοσιογράφο από το BBC να αναρωτηθεί: «Έχει τρελαθεί ο κόσμος»;
Πίσω στον Λεντίνι και το 1992, όμως. Ήταν μία προσθήκη που όπως φάνηκε απέδιδε. Ήταν ένα βασικό γρανάζι στην ομάδα του Φάμπιο Καπέλο, καθώς η Μίλαν κατέκτησε τον τίτλο της Serie A και έφτασε στον τελικό του Champions League, όπου έχασε – προς έκπληξη όλων – από τη Μαρσέιγ. Αυτός ήταν και ο τελευταίος τελικός του Λεντίνι. Το 1993 ενεπλάκη σε ένα σοβαρό τροχαίο και ενώ ανάρρωσε δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος παίκτης. Στη συνέχεια ταλαιπωρήθηκε με απώλεια μνήμης και θολή όραση.
Build A Bet* στη Serie A| 21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις
Ο Μαρσέγ Ντεσαγί είχε πει για εκείνον: «Μπορούσες να δεις τις ικανότητες. Το πώς ήταν πριν το ατύχημα και μετά το ατύχημα. Η ισορροπία του ήταν εντελώς διαφορετική». Ο Λεντίνι όμως ήταν ένα σύμβολο κυριαρχίας των Ιταλών και στο γήπεδο και στις μεταγραφές. Δεν ήταν στα τοπ ονόματα, όπως ο Βιέρι. Ο στράικερ από τη Μπολόνια ήταν ένας καλός παίκτης. Όμως από το 1991 όταν έκανε το ντεμπούτο του για την Τορίνο έως το 1997 δεν σκόραρε πάνω από 12 γκολ πρωταθλήματος σε καμία σεζόν. Αυτό όμως δεν τον απέτρεψε από το να είναι στο επίκεντρο της αγοράς. Κάθε χρόνο σε μία περίοδο οκτώ ετών άλλαζε ομάδες. Από την Τορίνο στην Πίζα. Από την Πίζα στη Ραβένα. Από τη Βενέτσια στην Αταλάντα. Από την Αταλάντα στη Γιουβέντους. Ο Τζιάνι Ανιέλι, ιδιοκτήτης της Γιουβέντους τον είχε παρομοιάσει με την Μπριγκίτε Νίλσεν.
Η Γιουβέντους όμως τον πούλησε στην Ατλέτικο Μαδρίτης έγινε ελίτ σκόρερ με 24 γκολ σε 24 ματς της La Liga. Όμως μετά θα πήγαινε στη Λάτσιο για 25 εκατομμύρια. Σε εννιά χρόνια είχε αλλάξει εννιά ομάδες, εκ των οποίων και η «Μεγάλη Κυρία». Να κατακτήσει η Γιουβέντους το πρωτάθλημα προσφέρεται στο 2.87.
Αυτό όμως δεν ήταν το τέλος. Η Ίντερ έκανε ρεκόρ με κρούση 38 εκατομμυρίων για να τον υπογράψει και να του δώσει ένα ‘σπίτι’. Για άλλη μία φορά το Βατικανό αντέδρασε μιλώντας για πρόκληση απέναντι στον φτωχό κόσμο, όπως γράφτηκε στην επίσημη εφημερίδα του.
Ο Σέρζιο Κρανιότι, ιδιοκτήτης της Λάτσιο, ενοχλήθηκε και αυτός: «Έκανα μεγάλη οικονομική θυσία πέρυσι για να τον φέρω στη Ρώμη. Δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά».
Οι ακριβότερες μεταγραφές της Serie A στα 90’s
Ετος | Παίκτης | Από | Σε | Κόστος |
1990 | Ρομπέρτο Μπάτζιο | Φιορεντίνα | Γιουβέντους | 9.5 εκατ. ευρώ |
1990 | Ζαν Πιέρ Παπέν | Μαρσέιγ | Μίλαν | 12 εκατ. ευρώ |
1990 | Τζιανλούκα Βιάλι | Σαμπντόρια | Γιουβέντους | 14 εκατ. ευρώ |
1990 | Τζιανλουίτζι Λεντίνι | Τορίνο | Μίλαν | 15.5 εκατ. ευρώ |
1996 | Ρονάλντο | Ίντερ | Μίλαν | 23 εκατ. ευρώ |
2000 | Γκάμπριελ Μπατιστούτα | Φιορεντίνα | Ρόμα | 36.1 εκατ. ευρώ |
1999 | Κριστιάν Βιέρι | Λάτσιο | Ίντερ | 38 εκατ. ευρώ |
2000 | Ερνάν Κρέσπο | Πάρμα | Λάτσιο | 42 εκατ. ευρώ |
Ο Έλιο Ντι Κριστόφαλο, ένας 25χρονος οπαδός, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί αυτή τη συμφωνία και έπεσε κάτω από ένα τρένο, αφήνοντας ένα σημείωμα που έγραφε: «Αντίο. Δεν ξέρω καν γιατί είμαι ακόμα ζωντανός. Η Λάτσιο πούλησε τον Βιέρι για 38 εκατομμύρια ευρω. Όλα αυτά τα χρήματα για έναν ποδοσφαιριστή. Τα χρήματα δεν είναι το παν στη ζωή».
Εκτός από αυτή τη πολύ στενάχωρη ιστορία οι σύλλογοι απλά δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την κατάστασή του και δεν μπορούσαν να τον καταλάβουν. Μέχρι την Ίντερ. Ήταν ο πρώτος σύλλογος με τον οποίο θα έμενε για περισσότερο από μια σεζόν. Ο Βιέρι έμεινε εκεί τελικά έξι χρόνια.
Ο Βιέρι είχε 103 γκολ σε 143 αγώνες πρωταθλήματος όμως η Ίντερ δεν θα κέρδιζε τη Serie A παρά μόνο όταν έφυγε. Ο Βιέρι ήθελε να παίξει μαζί με έναν άλλον παίκτη που είχε σπάσει ρεκόρ μεταγραφής, τον Ρονάλντο. Ο Βραζιλιάνος είχε βρεθεί στο Σαν Σίρο από τη Μπαρτσελόνα έναντι του ποσού των 22 εκατ. ευρώ το 1997 και έδειχνε το status του ιταλικού ποδοσφαίρου τότε: όποιος ήταν καλός παίκτης πήγαινε στην Ιταλία. Ουσιαστικά δεν συνυπήρξαν λόγω μίας σειράς από προβλήματα τραυματισμών. Να κατακτήσει η Ίντερ το πρωτάθλημα τιμάται στο 2.60
Η Λάτσιο μπορεί να έχασε τον Βιέρι το 1999 όμως πήρε κάτι παραπάνω – μέσα σε έναν χρόνο εκτός από το 2ο πρωτάθλημά της στην ιστορία της – ως σύλλογος. Η έλευση του Κρανιότι ως ιδιοκτήτης το 1992 άλλαξε την ομάδα. Εκείνος ήταν που έκανε τη μεταγραφή του Γκασκόιν. Ο Σβεν Γκόραν Έρικσον ήταν ο προπονητής που έφτιαξε μία τοπ επιθετική ομάδα και ενώ ήρθαν παίκτες όπως ο Σάλας με 16 εκατ. και ο Βερόν με 18.
Μόνο το καλοκαίρι του 1998, ξόδεψε απίστευτα ποσά για παίκτες όπως οι Βιέρι, Σάλας, Σίνισα Μιχάιλοβιτς, Ντέγιαν Στάνκοβιτς και Ιβάν Ντε Λα Πένια. Εκτός από τις μπλε φανέλες, οι συγκρίσεις με τη σύγχρονη Μάντσεστερ Σίτι είναι προφανείς και αναπόφευκτες. Ακόμα και όταν πήρε η Λάτσιο τον τίτλο τα πράγματα δεν ηρέμησαν. Τότε η Λάτσιο πήρε τον Κρέσπο για ένα ποσό ρεκόρ 42 εκατομμυρίων.
Στο τέλος τα χρήματα που δαπανήθηκαν είχαν αποτέλεσμα. Στα 4 χρόνια του Έρικσον στην ομάδα κατακτήθηκαν 7 τρόπαια. Σε όλη την ιστορία της η ομάδα της Ρώμης έως και την έλευση του Σουηδού το 1997 είχε μόνο τρία τρόπαια. «Ήταν κάτι πολύ καλό. Κάτι τρομερό. Γιατί στην Ιταλία, αν κερδίσεις το πρωτάθλημα και δεν είσαι Μίλαν, Ίντερ ή Γιουβέντους, είναι πολύ μεγάλο πράγμα», θυμάται ο Έρικσον.
Η Λάτσιο ήταν ομάδα με την οποία υπήρξε το τέλος των χρόνων όπου οι ιταλικές ομάδες δαπανούσαν τεράστια ποσά. Υπήρξαν βέβαια σημαντικές κινήσεις και μετά από εκείνο το σημείο. Η μεταγραφή 39 εκατομμυρίων λιρών του Τζιανλουίτζι Μπουφόν στη Γιουβέντους από την Πάρμα το 2001 ήταν η πιο μεγάλη για τερματοφύλακα μέχρις ότου ο Kέπα να πάρει μεταγραφή από την Αθλέτικ στην Τσέλσι.
Η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν εκείνη που έσπασε το ρεκόρ μεταγραφής για να πάρει τον Ζινεντίν Ζιντάν από τη Γιουβέντους για 65 εκατομμύρια ευρω. Η ιταλική κυριαρχία στην αγορά είχε τελειώσει. Ο πραγματικός πλούτος πλέον βρισκόταν τώρα αλλού. Ωστόσο, οι Ιταλοί θα έχουν πάντα τη δεκαετία του 1990. Τουλάχιστον τώρα το Βατικανό δεν θα ασχολείται με τις μεταγραφές.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 1114 | Υπεύθυνο Παιχνίδι | *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις | Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές