Η μεγάλη των Γάλλων σχολή… Από τον Ντιντιέ Ντεσάν στον Ορελιέν Τσουαμενί, παίκτες που κάνουν τη διαφορά στη μεσαία γραμμή. Σούπερ σωματική διάπλαση, εξαιρετικά τεχνικά χαρακτηριστικά, αντίληψη και αντοχή, κάνουν τους Γάλλους κορυφαίους στο είδος τους. Ποιος είναι όμως ο κορυφαίος;
1985 – 2001 | Ντιντιέ Ντεσάν
Πολύ πριν οδηγήσει τη Γαλλία στην κατάκτηση του Μουντιάλ ως προπονητής, ο Ντιντιέ Ντεσάν ήταν η φωνή στο κεφάλι κάθε άλλου παίκτη των «μπλε» μέσα στο γήπεδο. Οι οργανωτικές του ικανότητες περνούσαν σε δεύτερη μοίρα μετά τη… δίψα του του να κερδίζει μπάλες και να αρχίζει επιθέσεις. Αποτέλεσε βασικό μέλος των παγκόσμιων πρωταθλητών του 1998.
Φανταστικός και σε επίπεδο συλλόγων. Ο νεότερος αρχηγός που κέρδισε το Champions League ως παίκτης της Μαρσέιγ, ενώ επανέλαβε στη συνέχεια το κατόρθωμα στη Γιουβέντους, πριν έρθει φιναλίστ στη διοργάνωση άλλες τρεις φορές. Ακόμη και στις τελευταίες μέρες του στη Βαλένθια, ο «DD» ήταν πυλώνας δύναμης: και τι καριέρα έκανε…
1986 – 2006 | Μαρσέλ Ντεσαγί
Ένα από τα καλύτερα χαφ που είδαν τα μάτια μας στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Μαρσέλ Ντεσαγί, ένας ακούραστος εργάτης της μεσαίας γραμμής, κατέκτησε Champions League τόσο με τη Μαρσέιγ όσο και με τη Μίλαν. Ο «βράχος» είχε τρομερή σωματοδομή, ηγέτης της μεσαίας γραμμής και ήξερε όσο λίγοι να αναχαιτίζει τις αντίπαλες επιθέσεις. Ο Ντεσαγί θεωρήθηκε ως επί το πλείστον ως ένας σκληρός χαφ που δεν άφηνε κανέναν να τον περάσει, ωστόσο ήταν και τεχνικά προικισμένος. Ήξερε πως να τροφοδοτήσει τους επιθετικούς στη μεγάλη περιοχή και ήταν βασικός συντελεστής στους θριάμβους του 1998 όσο και του 2000 με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα.
1990 – 2006 | Κριστιάν Καρεμπέ
Πληθωρικός μέσος, παίκτης που έκανε τη «βρώμικη» δουλειά στα χαφ. Εξαιρετικός ανασταλτικά, «κατάπινε» πολλά χιλιόμετρα και είχε τρομερή αντίληψη. Εξαιρετική σωματοδομή, πολύ σκληρός μέσος, ήταν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του Μουντιάλ του 1998. Μέλος της ομάδας που πήρε και το Euro 2000. Μέτρησε 53 συμμετοχές με τους «μπλε», ενώ ήταν παίκτης της μεγάλης Ρεάλ Μαδρίτης που κατέκτησε το Champions League τις σεζόν 1997-98 και 1999-2000. Πρωταθλητής δυο φορές με τον Ολυμπιακό και μια με τη Ναντ.
1991 – 2011 | Κλοντ Μακελελέ
Απίστευτα χιλιόμετρα και δύναμη. Ο απόλυτος ορισμός του αμυντικού μέσου. Δεν έζησε την «χρυσή» εποχή της Εθνικής Γαλλίας παρά τον χαμένο μουντιαλικό τελικό του 2006. Πήρε όμως πρωτάθλημα με τη Ναντ, και δύο ακόμα με την Τσέλσι, με την οποία κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους και έπαιξε στον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2008. Η αφανής δουλειά του έγινε απίστευτα αντιληπτή στη Ρεάλ, όταν έφυγε για την Τσέλσι το 2004. Μέχρι τότε έκανε όλη τη… βρώμικη εργασία για χάρη των «γκαλάκτικος» που σήκωσαν το Champions League του 2002, το Διηπειρωτικό και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ της ίδιας χρονιάς, δύο πρωταθλήματα και ισάριθμα Σούπερ Καπ Ισπανίας.
1993 – 2011 | Πατρίκ Βιεϊρά
Το φοβερό με την περίπτωση του ήταν πως στα 20 του η Μίλαν τον έδιωξε ως ανεπαρκή. Ο Αρσέν Βενγκέρ δεν έχασε την ευκαιρία και πάνω σε αυτόν και τον Ανρί έχτισε την κορυφαία Αρσεναλ. Τρία πρωταθλήματα, με αυτό του 2004 αήττητο, τέσσερα Κύπελλα (συν ένα με τη Σίτι) και ισάριθμα Λιγκ Καπ πήρε με τους «κανονιέρηδες». Ύψος, άλμα, τεχνική, και διασκελισμός, τον καθιστούσαν απροσπέλαστο και ασυναγώνιστο. Και στην Ιταλία όμως όταν επέστρεψε, ήταν τέλειος. Πρωταθλήματα με Γιουβέντους (ένα που αργότερα αφαιρέθηκε) και Ίντερ (4), Κύπελλα και Σούπερ Καπ. Το σημαντικότερο όμως που βίωσε, ήταν η «χρυσή» εποχή της Εθνικής Γαλλίας (κατάκτηση Μουντιάλ 1998 και EURO 2000, χαμένος τελικός το 2006). Αμέτρητες υπήρξαν οι ατομικές διακρίσεις του.
1998 – 2004 | Εμάνουελ Πετί
Αέρινος, ένα μοντέρνο για την εποχή του χαφ. Γρήγορος, με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και αντίληψη που του έδινε το δικαίωμα να μοιράζει όπως και όποτε ήθελε. Έπαιξε για πολλά χρόνια σε πολύ υψηλό επίπεδο, κατέκτησε τίτλους με τους συλλόγους που αγωνίστηκε, αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο και το EURO με τους «μπλε». Αγωνίστηκε στη Μονακό, στην Άρσεναλ, στην Μπαρτσελόνα και στην Τσέλσι. Στην πρώτη πέρασε τη μεγαλύτερη περίοδο της καριέρας του, αγγίζοντας σχεδόν μία δεκαετία εκεί, ενώ πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα Γαλλίας κι ένα Κύπελλο . Με τους «Gunners» κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, τη σεζόν 1997-98 κι ένα κύπελλο.
2011 – | Πολ Πογκμπά
Έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ από ομάδες για να τον έχουν στο ρόστερ τους. Ο Πολ Πογκμπά είναι από τους πιο ταλαντούχους Γάλλους μέσους που έχουν περάσει από τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, απίστευτη σωματοδομή, τρομερό σουτ, στοιχεία που θα μπορούσαν να τον είχαν εκτοξεύσει ακόμα περισσότερο. Ωστόσο, η έλλειψη ωριμότητας, αλλά και προβλήματα τραυματισμών του στέρησαν την ευκαιρία για μεγαλύτερα πράγματα. Στους πρωταγωνιστές της Γαλλίας στην κατάκτηση του Μουντιάλ του 2018, μετρά τέσσερα πρωταθλήματα με τη Γιουβέντους, αλλά κι ένα Europa League με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
2012 – | Ν’Γκολό Καντέ
«Είναι μικρός, είναι ευγενικός, σταμάτησε τον Μέσι», λέει το τραγούδι για τον Ν’Γκολό Καντέ, ο οποίος από τη Ligue 2 έφτασε να είναι ένας από τους σπουδαιότερους μέσους της γενιάς του. Ο Γάλλος έχει κατακτήσει καρδιές πολύ πέρα από το τα… σύνορα του σπιτιού του. Αρχικά, τον παρομοίασαν με τον τρομερό μέσο των «bleus», Κλοντ Μακελελέ, ωστόσο ο Καντέ φαίνεται πως τον έχει ξεπεράσει στις συγκρίσεις. Έκανε μυθικές εμφανίσεις με τη Λέστερ και της χάρισε ένα… τρελό πρωτάθλημα, έκανε τη διαφορά με την Τσέλσι και συνέχισε με τη Γαλλία κατακτώντας το Μουντιάλ του 2018. Το σετ ολοκληρώθηκε στον τελικό του Champions League εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι. Ένας εντυπωσιακός μέσος, ο οποίος έλειψε όσο λίγοι από τα γήπεδα του Κατάρ. Άλλωστε, μόνο οι τραυματισμοί μπορούν να σταθούν εμπόδιο…
2017 – | Ορελιέν Τσουαμενί
To next big thing του γαλλικού ποδοσφαίρου, ο παίκτης για τον οποίο η Ρεάλ Μαδρίτης δαπάνησε 80 εκατ. ευρώ για τον αποκτήσει από τη Μονακό. Στο πρόσωπό του βρήκε έναν άξιο διάδοχο του Κασεμίρο στη θέση του αμυντικού χαφ. Στους κορυφαίους «κόφτες» στην Ευρώπη, αέρινος, βρίσκεται παντού στο γήπεδο και μπορεί να βοηθήσει τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά.
Με το… καλημέρα κατέκτησε το Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ έπαιξε σχεδόν κάθε λεπτό στο Μουντιάλ καλύπτοντας το κενό των Πογκμπά και Καντέ. Με ποσοστό επιτυχίας στις πάσες στο 87% αναδείχθηκε ως ένας από τους καλύτερους μέσους της Ligue, με τη Λίβερπουλ να προσπαθεί να τον αποκτήσει, αλλά… σκόνταψε πάνω στην τεράστια επιθυμία της Ρεάλ.
