Μία καριέρα γεμάτη μπάσκετ, τίτλους, σεβασμό. Μία ζωή γεμάτη στιγμές, συγκινήσεις! Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς γιορτάζει τα 62 του χρόνια και το ευρωπαϊκό μπάσκετ του οφείλει πολλά. Ο Σέρβος δίνει μάχες καθημερινά για να γίνει καλύτερος και τονίζει «Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία για μας».
Από την πρώτη στιγμή αγάπησε το μπάσκετ, έπαιζε σαν τρελός όλη μέρα, αρχικά στο σχολείο μετά σε ένα γήπεδο κοντά στο σπίτι του. Επαιζε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το σπίτι του ήταν μακριά από την πρώτη ομάδα την Μπόρατς, ωστόσο ο πατέρας του, του χάρισε ένα ποδήλατο και τον βοήθησε να τα προλαβαίνει όλα. Τελειομανής από μικρός, έμαθε από μικρός να σέβεται για να τον σέβονται
«Ήμουν αρχηγός της εθνικής ομάδας της χώρας μου κι οι άνθρωποι της Παρτιζάν με παρακάλεσαν να γίνω προπονητής τους. Μου είπαν ή θα έρθεις ή θα βρούμε άλλον. Αλλά ήταν πάντα το όνειρό μου. Πάντα το είχα στο μυαλό μου κι έτσι ήταν μία σπουδαία ευκαιρία για μένα. Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν έπρεπε να το πω στον Ντούσαν Ίβκοβιτς τον προπονητή μου». Έτσι άρχισαν όλα… Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο κορυφαίος Ευρωπαίος τεχνικός, ο άρχοντας των δαχτυλιδιών γιορτάζει τα 62 του έτη, χρόνια γεμάτα μάχες, επιτυχίες, τίτλους και πίεση στο… κόκκινο! Ο Ζοτς συνεχίζει να παλεύει στα γήπεδα, γιατί αυτή είναι η ζωή του!
Έτσι γιγάντωσε τον μύθο του ο Ομπράντοβιτς
Ο Σέρβος προπονητής γιγάντωσε τον μύθο του. Με τις εικόνες και τις παραστάσεις του στα παρκέ όλης της Ευρώπης. Με τον χαρακτήρα του. Με τα εννέα πρωταθλήματα Ευρώπης που τον συνοδεύουν.
Ο Ζοτς γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1960 στο Τσάτσακ. Ως παίκτης ήταν ένας πολύ καλός σουτέρ, όπως όλοι οι Γιουγκοσλάβοι που… έπλεναν τα χέρια τους στο Μοράβα! Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που σημάδεψε τη μπασκετική του ζωή, αυτός είναι ο Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, ο θρύλος του μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας. Ο Ομπράντοβιτς, άρχισε την καριέρα του στην τοπική Μπόρατς Τσάτσακ πριν φορέσει τη φανέλα της Παρτίζαν το 1984.
«Ήδη από το 1984, όταν έφτασα στο Βελιγράδι, άρχισα να κρατώ σημειώσεις έπειτα από κάθε προπόνηση γιατί ήμουν σίγουρος πως κάποια μέρα θα προπονούσα μια ομάδα! Ήταν η μεγάλη επιθυμία μου, επομένως η στιγμή που αποφάσισα να κόψω το μπάσκετ δεν ήταν τόσο δύσκολη για μένα…» είχε αποκαλύψει σε συμπατριώτες του. Το 1987 κατέκτησε το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας και την επόμενη χρονιά συμμετείχε στο πρώτο Final 4 της καριέρας του ως παίκτης. Στον ημιτελικό της Γάνδης γνώρισε την ήττα από τη Μακάμπι, ενώ κατέλαβε την 3η θέση έπειτα από τη νίκη επί του Άρη με 105-93 στον μικρό τελικό.
Το Καλοκαίρι του 1991 όλα άλλαξαν! Ο Ομπράντοβιτς ήταν με την εθνική στην προετοιμασία ενόψει της συμμετοχής στο Eurobasket της Ρώμης, όταν ο Κιτσάνοβιτς του εκμυστηρευόταν πως δεν έχει προπονητή για την επόμενη σεζόν. «Εχω όμως εγώ, εμένα» του απάντησε ο Ζοτς. O Κιτσάνοβιτς και η διοίκηση της Παρτιζάν το σκέφτηκαν… 10 ημέρες και του έδωσαν τη θέση του head coach. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θυσίασε την καριέρα του ως παίκτης, αλλά και την ευκαιρία να πάρει το Χρυσό στο ευρωπαϊκό δίπλα στους Ντίβατς, Κούκοτς, Ράτζα, Πάσπαλι, Ντανίλοβιτς.
Η Παρτιζάν παρουσιάστηκε τη σεζόν 1991-92 με τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο της και τον Ατσα Νίκολιτς τεχνικό σύμβουλο. Σάσα Τζόρτζεβιτς και Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς ήταν μπροστάρηδες, Ίβο Νάκιτς, Σλάβισα Κοπρίβιτσα και ο Ζέλικο Ρέμπρατσα ήταν οι ψηλοί και ο Ντράγκισα Σάριτς ο μοναδικός άνω των 30! Δεν θα ξεχάσει κανείς, πως αυτή η ομάδα δεν είχε έδρα, μιας και η FIBA είχε απαγορεύσει στις ομάδες της πρώην Γιουγκοσλαβίας να αγωνίζονται στη χώρα τους λόγω του. Η Φουενλαμπράδα στη Μαδρίτη, ήταν το νέο της «σπίτι» για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Πως ολοκληρώθηκε η πρώτη σεζόν; Τriple crown για την Παρτίζαν του rookie κόουτς που κατέκτησε πρωτάθλημα, κύπελλο και το Πρωταθλητριών στο Abdi Ipekci της Κωνσταντινούπολης με το απίθανο τρίποντο του Τζόρτζεβιτς! Πώς να μη μπει στο μάτι των μεγάλων με το… καλησπέρα της παρουσίας του.
Το 1993, ο Μπόζα Μάλκοβιτς πρότεινε στη Μπανταλόνα τον Ζοτς! «Είναι μόλις 32 ετών αλλά είναι σπουδαίος κόουτς! Αν αποτύχει, ελάτε να με… σκοτώσετε» δήλωνε ο Μάλκοβιτς για τον Ομπράντοβιτς. Η τύχη ήταν με το μέρος του, οι συγκυρίες… σύμμαχος, αλλά το αποτέλεσμα μοναδικό. Δεύτερο Πρωταθλητριών και μπορεί το παρατσούκλι «Γκαστόνε» να τον συνόδευε, αλλά κανείς δεν μπορούσε να λησμονήσει, πως αυτός ο νεαρός κόουτς είχε ήδη πετύχει όσα δεν μπόρεσαν ποτέ άλλοι πιο έμπειροι.
Το καλοκαίρι του 1994 ο «Ζοτς» μετακομίζει από τη Βαρκελώνη στη Μαδρίτη και αναλαμβάνει τον πάγκο της Ρεάλ, που είναι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκα εκείνη τη χρονιά, μιας και έχει φτιάξει ομάδα γεμάτη με αστέρες, με κυριότερους τους Σαμπόνις και Αρλάουσκας, και με το φάιναλ φορ να διοργανώνεται στην Ισπανία. Τρία χρόνια έμεινε στη Βασίλισσα και κατέκτησε δυο ευρωπαϊκά, ένα Πρωταθλητριών κι ένα Σαπόρτα! Το τελευταίο το πήρε και με τη Μπενετόν Τρεβίζο!
Με τα πράσινα έβαλε τη σφραγίδα του στο ευρωπαϊκό Μπάσκετ
Ο Ομπράνοβιτς στην Ιταλία θα έριχνε τους τίτλους τέλους ενός φιλόδοξου τεχνικού, γιατί ο επόμενος σταθμός θα έβαζε για πάντα τη σφραγίδα του στο ευρωπαϊκό Μπάσκετ. Τον Ιούνιο του 1999 ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μαζί με τον φίλο και κουμπάρο του Δημήτρη Ιτούδη παρουσιάζονται από τους «πράσινους» και ξεκινά μία 13ετία σαν παραμύθι. Στα χρόνια αυτά κατέκτησε 11 Πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα και 5 Ευρωπαϊκά, κερδίζοντας επάξια μια θέση στο «πράσινο» πάνθεον!
Όπως ακριβώς συνέβη σε Παρτιζάν, Μπανταλόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, έτσι και στην θητεία του στον Παναθηναϊκό ο Ομπράντοβιτς πέτυχε στην πρώτη του χρονιά να φέρει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Στην Θεσσαλονίκη και την Πυλαία, απέναντι στην Μακάμπι Τελ Αβίβ ο Παναθηναϊκός σηκώνει την κούπα «Η πρώτη μου χρονιά στον Παναθηναϊκό. Δεν ήξερα πολλά για την ομάδα, λίγες ημέρες πριν ταξιδέψουμε για τη Θεσσαλονίκη για το Final Four, χάσαμε στο Κύπελλο Ελλάδος από τον ΠΑΟΚ και ο κόσμος αποθέωνε τους παίκτες. Τότε κατάλαβα το μεγαλείο του Παναθηναϊκού» τονίζει.
Επειτα από δύο χρόνια (2002) το δεύτερο αστέρι ήταν στο πέτο του. Στην Μπολόνια, απέναντι στην γηπεδούχο Κίντερ των πολλών αστέρων, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε ένα αστεράτο τρόπαιο! Από «Γκαστόνε» έγινε «Μίδας» και ο Ομπράντοβιτς έγινε ένας εκ των κορυφαίων, με τα κατορθώματά του να περνούν τα σύνορα της Ευρώπης! Αθήνα, Βερολίνο, στιγμές δόξας και εξαιρετικού μπάσκετ, με τον Ζοτς ακούραστο εργάτη. «Να ξέρετε ότι η καρδιά μου, το σπίτι μου και η ζωή μου είναι εδώ. Ο Παναθηναϊκός. Θα κάνω ότι μπορώ, θα κάνω τα πάντα» τόνιζε ο ίδιος!
Η ζωή όμως έπρεπε να προχωρήσει και οι δύο πλευρές τράβηξαν χωριστούς δρόμους! Οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ και ο Ζοτς αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους «Πράσινους». Κι αν θέλετε να μάθετε για τον αγαπημένο του παίκτη, δεν είναι άλλος από τον Δημήτρη Διαμαντίδη «Εύχομαι ο γιος μου να μοιάσει στον Διαμαντίδη. Δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον να λέει κάτι άσχημο για τον Διαμαντίδη. Σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Ευρώπη τον σέβονται». Ποιος θα ξεχάσει την αγκαλιά στην Βαρκελώνη κυριολεκτικά ξεχειλίζει αγάπη και σεβασμό! Τέσσερα πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και μια EuroLeague με τη Φενέρ. Κι αν για τους άλλους είναι κάτι… τρελό, για τον Σέρβο είναι απλά μια… μέρα στη δουλειά.
Το μπάσκετ είναι η αγάπη του, ο Παναθηναϊκός η λατρεία του και η Παρτιζάν Βελιγραδίου το… σπίτι του. Το μέρος που τον έκανε πιο δυνατό. Η καριέρα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι γεμάτη τρόπαια και χρώματα, αλλά πάντα το ασπρόμαυρο ξεχώριζε. Η Παρτιζάν δεν είναι για τον ίδιο ένα… στοίχημα, είναι μια απόδειξη αγάπης για την ομάδα, αλλά και τον εαυτό του. Ο ίδιος άλλωστε έχει τονίσει «Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία για μας».
