Για σκληροτράχηλους αμυντικούς ξέρουμε, μέσους… ρομπότ γνωρίσαμε, όμως η «Μεγάλη των Ισπανών σχολή» ξέρει να βγάζει και φορ – κανόνια! Επιθετικοί από την Ιβηρική που έγραψαν τη δική τους ιστορία, ποδοσφαιριστές που είχαν εντυπωσιακή σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα. Το bwin News θυμάται 10 Ισπανούς επιθετικούς που η φήμη τους ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας.
Θέσαρ (Ροδρίγκεθ Αλβαρεθ) | Μπαρτσελόνα | 1939 – 1960
Ενας εντυπωσιακός επιθετικός, ένας φορ που είχε το γκολ στο… αίμα του. «Φονικό» ένστικτο Ο Θέσαρ κατάφερε να βάλει τη σφραγίδα του σε μια ολόκληρη εποχή. Ηταν αυτός που σημάδεψε μία από τις καλύτερες ομάδες που είχε ποτέ η Μπαρτσελόνα, εκείνη των πέντε τίτλων στη δεκαετία του ‘50. Μαζί της πήρε 5 πρωταθλήματα (1945, 1945, 1949, 1952, 1953), 2 Κύπελλα, ενώ το 1949 ήταν 1ος σκόρερ της La Liga με 28 γκολ. Το εντυπωσιακότερο επίτευγμα όμως είναι ότι μέχρι να τον ξεπεράσει ο Λιονέλ Μέσι, ήταν ο αρχισκόρερ της ιστορίας των Καταλανών με 235 γκολ πρωταθλήματος. Με την Εθνική (12/ 6) ήταν 4ος στο Μουντιάλ του 1950.
Τέλμο Θάρα | Αθλέτικ Μπιλμπάο | 1939 – 1957
Ενας θρύλος του ισπανικού ποδοσφαίρου και σίγουρα, η πιο εμβληματική φιγούρα που κοσμεί τα βιβλία της ιστορίας της Αθλέτικ. Αλλωστε, χρειάστηκαν 60 χρόνια, ώστε να καταρριφθεί το εκπληκτικό ρεκόρ σκοραρίσματος του. Επρεπε να εμφανιστεί ο Λιονέλ Μέσι (364 o Αργεντινός) για να ξεπεραστούν τα 251 γκολ του Τέλμο Θάρα για το πρωτάθλημα και στη συνέχεια τον ακολούθησε και ο Κριστιάνο Ρονάλντο (289). Με τη Μπιλμπάο να έβαλε 333 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά το πιο θρυλικό του είναι εκείνο που πανηγύρισε στο μοναδικό Μουντιάλ που πήρε μέρος, στη Βραζιλία το 1950. Ηταν το νικητήριο κόντρα στην Αγγλία και που έδωσε την πρόκριση για τους Ισπανούς στην τελική τετράδα της διοργάνωσης (συνολικά έβαλε τέσσερα σε εκείνο το τουρνουά).
Όλοι οι αγώνες της LaLiga παίζουν σε Ζωντανή Μετάδοση*!
Κίνι (Ενρίκε Κάστρο) | Χιχόν, Μπαρτσελόνα | 1967 – 1987
Βαρύ κορμί, αλλά γέμιζε την επίθεση. Εξαιρετικός κεφαλοσφαιριστής και αποτελεσματικός μέσα στο κουτί (302 γκολ πρωταθλήματος), έγραψε ιστορία με τη Σπόρτινγκ Χιχόν, αλλά και με την Μπαρτσελόνα. Είναι ο Ισπανός που έχει βγει περισσότερες φορές πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Primera (1974 20 γκολ, 1976 18 γκολ, 1980 24 γκολ, 1981 20 γκολ, 1982 26 γκολ), τις τρεις πρώτες ως παίκτης της Χιχόν! Με τη Μπαρτσελόνα κατέκτησε το Κύπελλο UEFA (1982) και το 1983 το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ (1983), ενώ το 1979 ψηφίστηκε κορυφαίος Ισπανός.
Σαντιγιάνα (Κάρλος Αλόνσο) | Ρεάλ Μαδρίτης | 1970 – 1988
Ενας εκρηκτικός φορ, πολύ γρήγορος, εξαιρετικός ντριμπλέρ, είχε την ικανότητα να παίζει και στα άκρα της επίθεσης. Συγκαταλέγεται στους θρύλους της Ρεάλ Μαδρίτης. Τι και αν η σωματοδομή του δεν τον βοηθούσε, αυτός ήξερε να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και με το κεφάλι. Με τους Μερένγκες πήρε εννέα πρωταθλήματα (1972, 1975, 1976, 1978, 1979, 1980, 1986, 1987, 1988), 4 Κύπελλα και 2 σερί Κύπελλα UEFA (1985, 1986), ενώ είχε έναν χαμένο τελικό στο Πρωταθλητριών (1981). Ο Σαντιγιάνα είναι 5ος σε συμμετοχές (645) και γκολ (289) στα κιτάπια των Μαδριλένων, ενώ με την Εθνική (56/ 15) έπαιξε σε δύο Μουντιάλ και άλλα τόσα EURO, με εκείνο του 1984 να το χάνει στον τελικό.
Χουανίτο | Ρεάλ Μαδρίτης | 1972 – 1991
Είναι από τους θρύλους της Ρεάλ και το «πνεύμα του Χοαυνίτο» επικαλούνται στη Μαδρίτη κάθε φορά που καλούνται να κάνουν την υπέρβαση. Είχε τον σεβασμό απ’ όλους, συμπαίκτες, αντιπάλους, διαιτητές, κόσμο. Άφησε πίσω του χιλιάδες εικόνες, ένα άλμπουμ από ποδόσφαιρο και ζωή με συγκλονιστικές αντιδράσεις. Ειδικά όταν γονάτιζε για να ζητήσει κάτι το οποίο πίστευε ότι δικαιούνταν. Επιθετικός, δεύτερος επιθετικός, εξτρέμ, σπουδαία τεχνική κατάρτιση, γρήγορος, ένας σύγχρονος φορ για την εποχή του με 125 γκολ πρωταθλήματος και παρουσία σε δύο Μουντιάλ, ένα EURO (34/ 8 με την Εθνική). Με τους «Μερένγκες» κατέκτησε 5 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα, ένα League Cup και δύο φορές το Κύπελλο UEFA (1984, 1986), ενώ έχασε έναν τελικό Πρωταθλητριών (1981) και έναν Κυπελλούχων (1983). Κορυφαίος Ισπανός το 1977, 1ος σκόρερ της La Liga το 1984.
Build A Bet*: Συνδυάζεις πολλές αγορές σε ένα στοίχημα από τον ίδιο αγώνα !
Εμίλιο Μπουτραγκένιο | Ρεάλ Μαδρίτης | 1984-1995
Εκπληκτικά τελειώματα, άμεσες εκτελέσεις για τον αγαπημένο «γύπα» των οπαδών της Ρεάλ Μαδρίτης, όπου πέρασε όλη την καριέρα του. Πάνω του βασίστηκε η θρυλική φουρνιά της «Quinta del Buitre» κι εκείνος την οδήγησε σε έξι πρωταθλήματα, τα πέντε εξ αυτών διαδοχικά (1986-’90). Επίσης πήρε ένα Κύπελλο, 4 Σούπερ Καπ και 2 σερί Κύπελλα UEFA (1984, 1985). Βρίσκεται στην 8η θέση των σκόρερ (171 γκολ) στην ιστορία του συλλόγου, βγήκε 1ος σκόρερ Ισπανίας το 1991, ενώ το 1986 και το 1987 ήταν 3ος στην «Χρυσή Μπάλα». Και με την Εθνική (69 συμμ./ 26 γκολ) όμως διακρίθηκε. Ηττήθηκε στον τελικό του EURO 1984, αλλά ήταν 2ος σκόρερ στο Μουντιάλ του 1986, όπου βρέθηκε και στην all star 11άδα.
Φερνάντο Μοριέντες | Ρεάλ Μαδρίτης, Βαλένθια | 1993 – 2009
Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της γενιάς του. Ήταν πραγματικός εργάτης, ο οποίος έπαιζε και για τον παρτενέρ του. Δυνατός στον αέρα με εξαιρετικά τελειώματα στην πρώτη επαφή, πήρε τίτλους σε τρεις χώρες με τέσσερις ομάδες (143 γκολ πρωταθλήματος). Ειδικά με τη Ρεάλ ήταν παρών στα 3 Champions League (1998, 2000, 2002) και πήρε 2 πρωταθλήματα (2001, 2002), ένα Κύπελλο Ισπανίας και 2 Διηπειρωτικά. Το κορυφαίο όμως που έκανε ήταν ότι το 2004 οδήγησε τη Μονακό στον χαμένο τελικό του Champions League, χρονιά στην οποία ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Στη συνέχεια πήρε Κύπελλο Αγγλίας και Σούπερ Καπ Ευρώπης με τη Λίβερπουλ (2005), Κύπελλο Ισπανίας με τη Βαλένθια (2008) και έκλεισε την καριέρα του με το Σαμπιονά με τη Μαρσέιγ (2010). Με την Εθνική είχε εξαιρετικό μέσο όρο (47συμ./ 27 γκολ) και πέτυχε 5 γκολ σε Μουντιάλ.
Ραούλ | Ρεάλ Μαδρίτης | 1994 – 2010
Ένα όνομα άρρηκτα συνδεδεμένο με τον… βασιλικό κόσμο της Ρεάλ Μαδρίτης. Για χρόνια άλλωστε αποτελούσε για εκείνη το Νο.1. Ήταν εκείνος που ξεπέρασε πρώτος τον θρυλικό Αλφρέντο Ντι Στέφανο για να καταλάβει την κορυφή των all time σκόρερς της «βασίλισσας» με 323 γκολ, προτού τελικά καθαιρεθεί από το δίδυμο των Κριστιάνο Ρονάλντο – Καρίμ Μπενζεμά. Όπως ακριβώς δηλαδή συνέβη και στο Champions League όπου πριν από την εποχή των δύο αστέρων, ο Ραούλ είχε κερδίσει τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης με 71 γκολ. Ένας «βασιλιάς» για τη Ρεάλ, με τους τίτλους που κατέκτησε φορώντας τη λευκή φανέλα να δίνουν ακόμα μεγαλύτερο κύρος στο όνομά του. Τα 6 πρωταθλήματα Ισπανίας και τα 3 Champions League ξεχωρίζουν στην πλούσια καριέρα του.
Φερνάντο Τόρες | Ατλέτικο Μαδρίτης | 2001 – 2018
Η καριέρα του χωρίζεται σε δύο περιόδους: σε εκείνη που ήταν κορυφαίος και σε εκείνη μετά τον σοβαρό τραυματισμό του στο γόνατο, που επηρέασε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο έστελνε την μπάλα στα δίχτυα. Εάν ο «Niño» συνέχιζε να κάνει τα εκπληκτικά πράγματα που έκανε μέχρι και να πάει στην Τσέλσι (2011), αναμφίβολα θα βρισκόταν ακόμα πιο ψηλά στη λίστα (200 γκολ πρωταθλήματος, αλλά μόλις 50 από το 2011). Θρύλος στην Ατλέτικο, μετακόμισε στη Λίβερπουλ, όπου λατρεύτηκε όσο λίγοι και έκανε απίστευτες εμφανίσεις, δίχως όμως να πάρει τίτλο. Οταν λοιπόν πήγε στην Τσέλσι, έγινε η ακριβότερη μεταγραφή Ισπανού όλων των εποχών.
Αξεπέραστο Live Στοίχημα στη LaLiga!
Στην κατάκτηση του Champions League (2012) ήταν αναπληρωματικός, ενώ βασικός αποτέλεσε σε εκείνη του Europa League την επόμενη χρονιά. Επέστρεψε στην αγαπημένη του Ατλέτικο, πανηγύρισε το Europa League (2017) και ηττήθηκε στον τελικό του Champions League (2015). Ωστόσο, με την Εθνική, όπου είναι 6ος σε συμμετοχές (110) και 3ος σκόρερ (38 γκολ) έχει πανηγυρίσει εντυπωσιακά πράγματα, αρχίζοντας με EURO U-16 και U-19. Βασικό στέλεχος και στην «χρυσή γενιά» της Ισπανίας, με την οποία κατέκτησε δύο EURO (2008, 2012) και το Μουντιάλ (2010), ενώ το 2008 είχε σημειώσει και το γκολ που έκρινε τον τελικό (1ος σκόρερ το 2012). Στη διοργάνωση του 2008, βρέθηκε στην all star 11άδα και ήταν 3ος στην «Χρυσή Μπάλα».
Νταβίδ Βίγια | Σαραγόσα, Βαλένθια, Μπαρτσελόνα | 2001 – 2014
Εκρηκτικός, υπέροχη ντρίμπλα, ο «Guaje» μπορούσε να σκοράρει από το πουθενά. Στην καριέρα του σκόραρε 381 γκολ και γενικότερα είχε τον τρόπο να κάνει το δύσκολο να φαίνεται εύκολο αν και ποτέ του δεν βγήκε 1ος σκόρερ στην Primera. Πήρε Κύπελλο Ισπανίας και Σούπερ Καπ με τη Σαραγόσα, ακόμα ένα Κύπελλο με τη Βαλένθια και έγινε η 2η ακριβότερη μεταγραφή Ισπανού επιθετικού (περίπου 40 εκατομύρια ευρώ), καθώς μετακόμισε στην Μπαρτσελόνα, για να σηκώσει τα πάντα. Champions League, Σούπερ Καπ Ευρώπης, Μουντιάλ Συλλόγων (2011), 2 πρωταθλήματα (2009, 2011), ισάριθμα Σούπερ Καπ και ένα Copa del Rey.
Το απίστευτο όμως είναι ότι πήρε τη LaLiga με την Ατλέτικο (2014), αλλά και ηττήθηκε στον τελικό του Champions League. Αναδείχθηκε κορυφαίος Ισπανός παίκτης το 2006 και τέσσερις φορές καλύτερος φορ της χώρας, έκανε τα πιο μυθικά του με την Εθνική. Με 59 γκολ σε 98 συμμετοχές αποτελεί τον 1ο σκόρερ στην ιστορία της. Στην κατάκτηση του EURO του 2008, το όνομα του ήταν στην κορυφή με τη λίστα των σκόρερ του τουρνουά και σε αυτή του Μουντιάλ του 2010 2ος σκόρερ και 3ος καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.
*ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΡΟΙ & ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ| ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
