Ήταν η στιγμή που είχαν βρεθεί στην αίθουσα των τροπαίων της Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ είχε πάει εκεί τον Κάρλο Αντσελότι, τη μέρα που γνωστοποιήθηκε ότι θα είναι προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ιταλός τεχνικός θυμάται πως «σίγουρα είχε τον τρόπο του να με κερδίσει».
Τη στιγμή που περπατούσε έβλεπε τα παλιά τρόπαια του Champions League. Το μεγαλείο της Ρεάλ μαζί με αυτά. «Πανέμορφα», σκέφτηκε. «Τόσο όμορφα», συμπλήρωνε.
Ήταν σαν ένα παλιό τρικ αυτή η κίνηση. Ο παράγοντας μίας ομάδας να δείχνει στον προπονητή το τι χρειάζεται. Το τι έχει ανάγκη.
Όταν ένας από τους παίκτες του στη Μίλαν, ο Γκατούζο, είχε πάει να μιλήσει με τον Αντριάνο Γκαλιάνι για να μιλήσουν για την πιθανότητα μεταγραφής του στη Μπάγερν Μονάχου, μεταφέρθηκε στον μέσο να περιμένει στο δωμάτιο των τροπαίων. «Ρίξε μία ματιά εδώ γύρω Ρίνο και μετά το συζητάμε», του είπε. Φυσικά ο Γκατούζο τελείωσε την καριέρα του στη Μίλαν.
Ο Γκαλιάνι ήταν ένας… μετρ στον τρόπο που χειριζόταν τέτοια πράγματα. Ένας πολύ καλός ομιλητής που είχε καταφέρει να πείσει τον Αντσελότι να μην φύγει για τη Ρεάλ το 2006 παρότι είχαν πέσει υπογραφές. Παρόλα αυτά ήταν θέμα χρόνου ο Πέρεθ να προσεγγίσει ξανά τον Αντσελότι και να τον οδηγήσει στον διάδρομο των τροπαίων ξεκινώντας από το πρώτο από το 1956. »Υπάρχει ένα που λείπει», ήταν ο μονόλογος του Αντσελότι για τα τρόπαια. Υπήρχε φυσικά το La Decima, δηλαδή το δέκατο τρόπαιο, που κακακτήθηκε το 2014.
Καμία άλλη ομάδα δεν είναι περισσότερο πετυχημένη στη διοργάνωση από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Και βέβαια δύσκολα θα βρεθεί προπονητής με την επίδραση του Αντσελότι. Όταν οι παίκτες της είχαν μπει στο Μπερναμπέου για τον δεύτερο προημιτελικό με την κάτοχο Τσέλσι τον Απρίλιο, το κορεό των Ultras στη νότια κερκίδα απεικόνιζε έναν γενειοφόρο Βασιλιά να πετάει μια κάρτα με το τρόπαιο του Champions League πάνω. Ο Βασιλιάς αυτός μπορεί να ήταν και ο Αντσελότι.
Η αναμέτρηση του Σαββάτου με τη Λίβερπουλ στο Σταντ Ντε Φρανς του Παρισιού ήταν ο όγδοος τελικός του Champions League μιας αξιοσημείωτης ποδοσφαιρικής διαδρομής και το αποτέλεσμα μαγικό. Κόντρα στα προγνωστικά, η Ρεάλ ανέβηκε στο βάθρο για 14η φορά. Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ήταν εκείνος που θα αναλάμβανε τη Ρεάλ για αυτή τη σεζόν. «Είχα ήδη υπογράψει. Το επόμενο πρωί, τηλεφώνησα στον πρόεδρο και του είπα ότι δεν θα πάω στη Ρεάλ επειδή επέλεξα ξανά τη Γιουβέντους», είχε τονίσει ο Αλέγκρι.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο ο Πέρεθ πήγε στη σίγουρη λύση και τον Αντσελότι πληρώνοντας και τη ρήτρα του συμβολαίου του με την Έβερτον. Μετά το come back της Ρεάλ με τη Σίτι στα ημιτελικά έσπευσε να συγχαρεί τον Κάρλο Αντσελότι. «Πρέπει να συγχαρώ τον Κάρλο διότι έκανε κάτι εξαιρετικό και τρομερό. Είμαι χαρούμενος για εκείνον διότι παρά τα όσα έχει πάρει και την κριτική που έχει εισπράξει για το ότι δεν είναι ένας κλασικός και μοντέρνος τεχνικός, εκείνος προχωράει. Η μόδα όμως αλλάζει. Πάει και έρχεται. Οι κλασικοί παραμένουν και ο Κάρλο είναι σαν ένα μπλε ή γκρι κουστούμι», θα σχολιάσει ο Αλέγκρι.
Ο Αντσελότι μέσω αυτού του τελικού της Ρεάλ είχε την εμπειρία να παίζει ή να κοουτσάρει σε τελικό του Champions League σε 4η διαφορετική 10ετία! Πήγε στο Παρίσι σαν ένας από τους στρατηγούς του Ναπολέοντα. Τον τυχερό, τον El Gato (τη γάτα), διότι κάποιες φορές φαίνεται πως ο Αντσελότι έχει 9 ζωές και πως η τύχη του χαμογελά.
Αυτό του είχε συμβεί στους ημιτελικούς του 2003 με τη Μίλαν με τις αποκρούσεις του Αμπιάτι με την Ίντερ και στη Λισσαβώνα το 2014 με την ισοφάριση του Ράμος που πήγε τον τελικό με την Ατλέτικο στην παράταση. Ότι και να πιστεύει κανείς για τον Αντσελότι οκτώ τελικοί δεν είναι κάτι τυχαίο. Ο Αντσελότι είναι ένας χαρισματικός προπονητής.
«Για μένα ο Κάρλο είναι κάτι παραπάνω από ένας προπονητής», λέει ο Σεφτένκο. «Είναι ένας φίλος και ένα απίστευτο άτομο. Νομίζω πως το πιο ισχυρό ατού του είναι η σχέση που δημιουργεί με τον παίκτη και βγάζει το καλύτερο από εκείνον», συμπληρώνει.
Στα χρόνια του στη Μίλαν ο Μαλντίνι μιλούσε για ποιότητα όταν ήταν κάτω από τις οδηγίες του Αντσελότι. Την ποιότητα του Αντσελότι. Ο Ιμπραϊμοβιτς θυμόταν μία στιγμή που τον είχε πάρει τηλέφωνο. «Δεν ήταν πια στην Παρί. Του είπα ‘Ciao mister, πως είσαι;’ ‘Μην με λες mister (κύριο). Δεν σε προπονώ πια. Μπορείς να με λες Κάρλο ή φίλε», είχε τονίσει ο Σουηδός.
Τα ρεκόρ του Αντσελότι
- Ο Κάρλο Αντσελότι έγραψε ιστορία οδηγώντας τη Ρεάλ στην κατάκτηση του Champions League με το 1-0 επί της Λίβερπουλ, αφού σήκωσε το τρόπαιο για τέταρτη φορά ως προπονητής. Ο Ιταλός τεχνικός άφησε πίσω του, τον Μπομπ Πέισλι που οδήγησε τη Λίβερπουλ σε τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών σε πέντε σεζόν μεταξύ 1977 και 1981 και τον Ζινεντίν Ζιντάν με τα τρία διαδοχικά Champions League με τη Ρεάλ μεταξύ 2016 και 2018.
- Ο Αντσελότι είναι ο πρώτος Ιταλός κόουτε που πήρε τον τίτλο την Premier League (Τσέλσι, 2010).
- Είναι ο προπονητής που οδήγησε την Τσέλσι στο πρώτο double της ιστορίας της (Premier League και FA Cup το 2010).
- Τη σεζόν 2020/2021 οδήγησε την Έβερτον στο καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας της στην Premier έχοντας τέσσερις νίκες σε ισάριθμα ματς, ενώ την ίδια περίοδο πανηγύρισε το πρώτο διπλό των Toffees στην έδρα της Λίβερπουλ έπειτα από 22 χρόνια.
- O Καρλέτο είναι μόλις ένας από τους πέντε κόουτς στην ιστορία που έχουν κατακτήσει το ChampionsLeague με δυο διαφορετικές ομάδες (Μίλαν, Ρεάλ).
- Είναι ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα και στα πέντε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία).
- Είναι ο μοναδικός που έχει οδηγήσει τις ομάδες του σε έξι τελικούς Champions League.
- Ο Αντσελότι έχει κατακτήσει συνολικά οκτώ τρόπαια της UEFA, τα περισσότερα δηλαδή από οποιονδήποτε άλλον (4 Champions League, 3 Super Cup Ευρώπης και 1 Intertoto).
- Ο τεχνικός της Ρεάλ συγκαταλέγεται ανάμεσα στο κλειστό κλαμπ ανθρώπων στον χώρο του ποδοσφαίρου που έχουν κατακτήσει το Champions League και ως παίκτες και ως προπονητές (επτά στο σύνολο).
Ο Αντσελότι διαφέρει από τους άλλους, όπως τονίζουν οι παίκτες που τον ξέρουν. Ο Ιμπραϊμοβιτς είχε πει ακόμα πως «ήμασταν έξω έξι ή επτά παίκτες για φαγητό. Τον καλέσαμε για να πούμε ένα γειά και 20 λεπτά μετά ήταν μαζί μας στο τραπέζι πίνοντας μπύρα».
Η πρόσφατη φωτογραφία του Αντσελότι με τα γυαλιά ηλίου του Βινίσιους Τζούνιορ και καπνίζοντας ένα πούρο κάνοντας πλάκα με τον Μπενζεμά στο πούλμαν της Ρεάλ – που ήταν ανοιχτό για τους πανηγυρισμούς για τη La Liga- δείχνει πως ο Ιταλός δεν έχασε το χάρισμά του. Το 14ο τρόπαιο ήταν η απόλυτη δικαίωση, δεν παραπονέθηκε για μεταγραφές, για απώλειες, στηρίχθηκε στο υλικό που είχε, έκανε αθόρυβα τη δουλειά του και αποθεώθηκε.
Από τα πούρα και το thug life για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, στους χορούς μετά το Champions League και τις μεγάλες ατάκες όπως το «Ναι, είμαι ο άνθρωπος των ρεκόρ». Ένας άλλος, αρκετά πιο ανθρώπινος και διασκεδαστικός Αντσελότι έκανε την εμφάνισή του στις περιστάσεις που το επέτρεπαν αυτό, αφήνοντας για λίγο στην άκρη τον πιο σοβαρό εαυτό του…
Είναι κάτι που έχει κοινό με τον Κλοπ. Για τον Αντσελότι οι παίκτες του θα τρέξουν παραπάνω, ακόμα και όταν δεν αντέχουν. Ο ίδιος λέει πως το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να παίρνεις τίποτα ως δεδομένο. Η Μαδρίτη είναι η Μαδρίτη και ο Κάρλο ο βασιλιάς των τροπαίων.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 1114 | Υπεύθυνο Παιχνίδι | *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις | Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές
