«Αν δεν είχε προβλήματα τραυματισμών, όλοι θα τον βάζατε δίπλα στον Πελέ και τον Μαραντόνα…» είχε τονίσει ο τεράστιος Ζιντάν για τον Ρονάλντο! Παίκτης… φαινόμενο που σημάδεψε για πάντα τον ποδοσφαιρικό πλανήτη!
Ρονάλντο, έτσι άρχισαν όλα…
Υπήρξε μια εποχή που ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον πλανήτη ήταν ένας αδύνατος, καχεκτικός έφηβος από τη Βραζιλία. Με λαμπερό χαμόγελο, αλλά και συνάμα διαβολικό βλέμμα όταν κατευθυνόταν κατά μέτωπο προς την αντίπαλη εστία. Ήταν παράλογα γρήγορος, απίστευτα δυνατός, ένα κράμα ταχυδύναμης που με μπόλικη δόση τεχνικής, δεξιοτεχνίας και θράσους τρομοκρατούσε κάθε αντίπαλο που συναντούσε το διάβα του. Δεν ήταν τυχαίος άλλωστε ο χαρακτηρισμός που διαγράφηκε για πάντα στα χρονικά του ποδοσφαίρου: το Φαινόμενο!
Από την παιδική του ηλικία ο Ρονάλντο είχε δείξει πως προοριζόταν για μεγάλη καριέρα. Αφού έκανε πράγματα και θαύματα με τη φανέλα της Κρουζέιρο τραβώντας τα βλέμματα της Ευρώπης, τελικά πήρε μεταγραφή στην ολλανδική Αϊντχόφεν, όπου κατάφερε να κάνει γνωστό το όνομά του σε παγκόσμιο στερέωμα. Πολύ σύντομα η Μπαρτσελόνα του έκρουσε την πόρτα και παρά τις αρχικές αντιστάσεις της Αϊντχόφεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει τη μεταγραφή.
Θυμηθείτε τι είπαν Βασίλης Σαμπράκος και Μιχάλης Τσόχος στην εκπομπή “Unboxing Glory: Legends by bwin”, για τον Ρονάλντο
Το μεγάλο κόλπο του Γκασπάρ
Στην πραγματικότητα πάντως εκείνη την περίοδο ο πραγματικός στόχος της Μπαρτσελόνα για ενίσχυση στην επιθετική γραμμή ήταν ο Άλαν Σίρερ. Ο Άγγλος φορ αποτελούσε την ιδανική επιλογή του Μπόμπι Ρόμπσον, όμως η Μπλάκμπερν έριξε άκυρο στους «μπλαουγκράνα» προτού δώσει τελικά τα χέρια με τη Νιούκαστλ. Κάπως έτσι οι άνθρωποι της Μπάρτσα αναγκάστηκαν να στραφούν σε εναλλακτικές περιπτώσεις, με πρώτη και καλύτερη εκείνη του Ρονάλντο. Όπως λέει η ιστορία, το καλοκαίρι του 1996 η Αϊντχόφεν ήθελε να αποφύγει με κάθε τρόπο τις επαφές του Βραζιλιάνου με υποψήφιους μνηστήρες, με αποτέλεσμα να επιστρατεύει security ακόμα και έξω από το δωμάτιο του ξενοδοχείο του!
Ο περιβόητος αντιπρόεδρος των Καταλανών ωστόσο Τζοάν Γκασπάρ βρήκε τον τρόπο για να παραβιάσει τα μέτρα… ασφαλείας. Τη στιγμή που η αποστολή της εθνικής Βραζιλίας είχε καταλύσει στο ξενοδοχείο, ο πανούργος Ισπανός έπεισε έναν σερβιτόρο να του δώσει τα ρούχα του, πήρε έναν δίσκο με ένα μπουκάλι κόκα κόλα και κατάφερε να τρυπώσει μέσα στο δωμάτιο, έχοντας την καλύτερη κάλυψη. Από εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα ήταν ιστορία. «Το συμβόλαιο υπογράφηκε πάνω στο κρεβάτι του ξενοδοχείου» θυμάται ο Γκασπάρ με περίσσια περηφάνια και διαβολικό χαμόγελο.
Κατά τη διάρκεια των δυο σεζόν του στην Ολλανδία με τη φανέλα της Αϊντχόφεν, ο Ρονάλντο είχε αποδείξει πως πρόκειται για το επόμενο next big thing στη θέση του φορ. Τα 56 γκολ άλλωστε σε 58 αγώνες αποδείκνυαν του λόγου το αληθές, με τον νεαρό Βραζιλιάνο να μην υποκύπτει ούτε και στη δεύτερη σεζόν με τα ερυθρόλευκα όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τα πρώτα του προβλήματα με το γόνατό του. Αφού λοιπόν η Μπαρτσελόνα έσπασε το ρεκόρ μεταγραφής και τον πήρε μέσα από τα χέρια των Ολλανδών, φυσιολογικά ανέμενε με το… καλησπέρα μεγάλα πράγματα. Και ο Βραζιλιάνος φώναξε παρών για να δικαιώσει τις προσδοκίες.
«Σκέψου να ζητούσες από τον Θεό να σε κάνει τον κορυφαίο και ο Θεός να άκουγε»
Σε 49 εμφανίσεις με τη Μπλαουγκράνα φανέλα, ο Ρονάλντο πέτυχε 47 γκολ και ανάγκασε άπαντες να υποκλιθούν στο ταλέντο του! «Φαινόμενο». Αυτή ήταν η συλλογική σκέψη των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων και συνάμα το παρατσούκλι που θα ακολουθούσε τον Βραζιλιάνο καθ΄όλη τη διάρκεια της ένδοξης καριέρας του. Ενα μαγικό γκολ κόντρα στην Κομποστέλα «ανάγκασε» τη Nike να το κάνει διαφημιστικό και το… σλόγκαν θα τον συνόδευε για πάντα «Σκέψου να ζητούσες από τον Θεό να σε κάνει τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή στον Πλανήτη και ο Θεός να άκουγε». Παράλληλα ο Βραζιλιάνος έγινε ο νεότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος που τελειώνει σεζόν με 34 γκολ, ενώ μαζί με την κατάκτηση του Κυπελλούχων με τη Μπάρτσα ανάγκασε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να τον στέψει ως τον κορυφαίο στα Gala της Χρυσής Μπάλας το 1997.
Η Ίντερ και οι τραυματισμοί
Ο Μοράτι… ζήλεψε, τρελάθηκε και δαπάνησε 28 εκατ. ευρώ για να τον φέρει στην Ιντερ. Πως το έμαθε ο παίκτης; Ο Σουάρεθ, μέλος της διοίκησης των «νερατζούρι» ταξίδεψε μέχρι τη Βολιβία, όπου βρισκόταν η Βραζιλία για το Κόπα Αμέρικα. «Σε θέλουμε πολύ και σε περιμένουμε στο Μιλάνο» του είπε και ο Ρονάλντο δέχθηκε, όχι όμως και ο Ζαμοράνο να του δώσει τη φανέλα με το 9!
Οι φήμες λένε πως κανένας από τους μεγάλους παίκτες της Ιντερ δεν τον… καλοσώρισε και «αρχηγός» αυτής της κλίκας ήταν ο Σιμεόνε. Το «Φαινόμενο« πάντως είχε πει «Ο Ζαμοράνο και ο Μοριέρο ζούσαν κοντά με μένα, αλλά ποτέ δεν πήγα σπίτι τους και ποτέ δεν ήρθαν στο δικό μου. Όταν έφτασα στην ομάδα, κάποιοι παίκτες σχημάτισαν μία κλίκα για να με εκτοπίσουν».
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν ο Βραζιλιάνος τραυματίστηκε άσχημα στο γόνατό του (ρήξη χιαστών) τον Νοέμβριο του 1999. Ωστόσο, έπειτα από 5μηνη αποθεραπεία, άντεξε μόλις 7 λεπτά στον πρώτο του αγώνα, πριν σωριαστεί στο χορτάρι, κατά τη διάρκειας της αναμέτρησης των Νερατζούρι με τη Λάτσιο. Ο ίδιος λύγισε και μαζί του όλη η Ευρώπη. Τι είπε ο γιατρός που τον χειρούργησε; «Μόνο μια φορά στις 10.000 συμβαίνουν αυτά…».
Oι τίτλοι του Βραζιλιάνου σταρ
Oι τίτλοι του Βραζιλιάνου σταρ- Campeonato Mineiro: x1
- Copa do Brasil: x2
- KNVB Cup: x1
- Johan Cruyff Shield: x1
- Copa del Rey: x1
- UEFA Cup Winners’ Cup: x1
- Spanish Supercup: x2
- UEFA Cup: x1
- La Liga: x1
- Intercontinental Cup: x1
- Campeonato Paulista: x1
- World Cup: x2
- Copa America: x2
- FIFA Confederations Cup: x1
- Olympic Games: Χάλκινο
Η αναγέννηση του Ρονάλντο
Το Μουντιάλ του 2002 σήμανε την αναγέννηση με δυο γκολ στον μεγάλο τελικό απέναντι στη Γερμανία και την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Ήταν το ίδιο καλοκαίρι που αποφάσισε να εγκαταλείψει το Μιλάνο για χάρη της Ρεάλ Μαδρίτης, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τους Galacticos της ισπανικής πρωτεύουσας. Αν και οι καλύτερες μέρες του είχαν περάσει στο παρελθόν, ο Ρονάλντο φύλαγε ακόμα ορισμένες παραστάσεις για τον φιλοθεάμον κοινό, όπως εκείνη κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2003. Στη Μαδρίτη ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει τον στόχο του και να σηκώσει το Champions League, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στο Μιλάνο αλλά αυτή τη φορά για λογαριασμό της Μίλαν.
Με διαλυμένο γόνατο πλέον και παραπανίσια κιλά, ο Ρονάλντο έκλεισε την καριέρα του στην πατρίδα του με τα χρώματα της Κορίνθιανς, κρεμώντας τα ποδοσφαιρικά του εξάταπα το καλοκαίρι του 2011. Μια πορεία 18 χρόνων που χαρακτηρίστηκε από πολλά επιφωνήματα θαυμασμού και μαγείας, αλλά και συνάμα κραυγές πόνου. Αυτό το «αν» άλλωστε εξακολουθεί να βασανίζει μέχρι και σήμερα πολλούς ποδοσφαιρόφιλους που αναρωτιούνται ποιο θα ήταν το ταβάνι του αν είχε αποφύγει τους δυο καταστροφικούς τραυματισμούς του στο γόνατο.
